Tuesday 30 September 2008

Χαρτιά με βούλα














Η βουλή των ΗΠΑ απέρριψε το σχέδιο για διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος με την διοχέτευση των 700 gigabucks. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια; Ότι σύντομα θα καταστούν το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας. Αν διερωτάστε γιατί, φαίνεται πως δεν παρακολουθείτε τις ειδήσεις. Γιατί αν παρακολουθούσατε με προσοχή θα είχατε αντιληφθεί πως τα πιο σίγουρα χαρτιά είναι τα Βυζαντινά, όπως αυτά του 11ου  αιώνα με το βουλοκέρι που κρατά ο κ. Εφραίμ! Τι μετοχές, τραπεζικά και κυβερνητικά χρεώγραφα και κουρουφέξαλα. Τα Αγιορίτικα Χαρτιά είναι τα καλά. Και τέτοια χαρτιά έχουμε πολλά στα μέρη μας.
Έγκυρες πηγές μεταδίδουν πως τα μεγάλα αμερικανικά χρηματοοικονομικά ιδρύματα θα μετακαλέσουν σύντομα τον κ.  Εφραίμ  να τους βοηθήσει να ξελασπώσουν και να μην χρειαστεί να σφίξουν για καλά τα ζωνάρια. Γι’ αυτό και ο κ. Εφραίμ θα πάρει μαζί του την Αγία Ζώνη την οποίαν και θα περιφέρει από τράπεζα σε τράπεζα για να πάει πάσα κακό.

- Είδες μαύρο σσίλλον;
- Ναι.
- Εφοήθηκες τον;
- Όι
- Να μιαν ρε, (φαπ-φαπ). Ξαναπέμου: Εφοήθηκές τον;
- Ναι, ναι, εφοήθηκα τον!
- Έτσι μπράβο, ούλλοι φοούνται τους μαύρους σσίλλους.

Friday 26 September 2008

Πού είναι ο κλέφτης;


Συνελήφθη αυτός που μας έκλεβε το νερό. Άκουσα σήμερα στις ειδήσεις πώς κάποιος πότιζε το δένδρα του με νερό που αντλούσε από τον υδροφορέα Γερμασόγειας. Ο αχρείος! Να μην ντρέπεται να βοηθά υπογείως το πράσινο!

Θα τον βάλουν, υποθέτω, στα πρωτοσέλιδα όλες οι εφημερίδες και στο κεντρικό τηλεοπτικό δελτίο τα μεγάλα κανάλια. Και θα καταγραφεί στα μεγάλα μαύρα δευτέρια των όσων τόσων έχουν αδικήσει αυτήν την ταλαίπωρη νήσο. Θα είναι βέβαια ο πρώτος που μπαίνει σ’ αυτά τα δευτέρια άλλά πρέπει να γίνει η αρχή.

Τώρα, όσον αφορά τους ευεργέτες αυτής της νήσου, όπως την Ocean Tankers του κ. Ιωαννίδη, τους κατσελλοτρόφους και άλλους τέτοιους, ευτυχώς έχουν τακτοποιηθεί με τον ευγενή εμπλουτισμό του ευροφορέα τους. Τι κι’ αν ο κ. Ιωαννίδης δεν έπραξε και συνεχίζει να μην πράττει όσα έχει με το συμβόλαιο αναλάβει. Τι κι’ αν οι κατσελλοτρόφοι απομιζούν, τα παίρνουν και θα συνεχίσουν να τα παίρνουν απο τον κοσμάκη. Οι δημόσιοι λειτουργοί να είναι καλά που τους υπογράφουν τα συμβόλαια και τους δίνουν και αποζημιώσεις.

ΥΓ 1. Έχω διαβάσει τελευταία ένα ιατρικό άρθρο που υποστηρίζει ότι μόνο τα βρέφη πρέπει να πίνουν γάλα, οι μεγαλύτεροι δεν το χρειάζονται. Εφαρμόστε το.

ΥΓ 2. Να δείτε που θα ζητήσει αποζημίωση και ο κ. Ιωαννίδης γιατί χάνει λεφτά ο καημένος από την μεταφορά του νερού (άσε που του το κλέβουν κιόλας)

Friday 19 September 2008

Λύκε-Λύκε είσαι 'δω;

Σκεφτήκατε ποτέ τι μπορεί να συμβεί σ’ ένα κοπάδι απροστάτευτα πρόβατα; Να σας πω εγώ. Τίποτα! Και αν διερωτάστε γιατί, είναι που δεν υπάρχουν λύκοι. Έχουμε πραγματικά ξεμείνει από λύκους. Λίγο η μαζική μετανάστευση, λίγο η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών και η μετάλλαξη του DNA τους, λίγο που δεν υπάρχουν πυκνόφυτα δάση πια, μείναμε χωρίς ούτε ένα από δαύτους.

Βγαίνει, ας πούμε, το κοπάδι βόλτα στη πόλη. Διασταυρώνει δρόμους, πότε κοιτώντας δεξιά-αριστερά, πότε όχι. Μπαίνει σε υπεραγορές, φούρνους, τράπεζες, παίρνει δάνεια άτοκα, αγοράζει ότι να ‘ναι, πληρώνει με πλαστικό χρήμα, πάει σε καφετέριες, πίνει ούζα, τραγουδάει, ρίχνει ματιές. Πουθενά ένας λύκος. Καλά, ούτε ένας; Ούτε ένας! Προχωρά το κοπάδι, πάει στο γήπεδο να δει μπάλα, πάει στη θάλασσα για μπάνιο, κτίζει στην άμμο, πετάει σκουπίδια, θυμώνει, βρίζει, ζεσταίνεται, λούζεται, κρυώνει, βλέπει όνειρα, ανάβει τσιγάρο, καπνίζει μαύρα, ούτε ίχνος λύκου. Μπαίνει στη πολεοδομία, βγαίνει κουτσαίνοντας, πάει σε γάμους, τρωει κουραμπιέδες, πληρώνει μετρητά επί τόπου, στρίβει στη γωνία το βράδυ χωρίς φεγγάρι, ξανανάβει τσιγάρο, αφουγκράζεται , αυτοσυγκεντρώνεται, διαλογίζεται, αποβάλλει το άγχος του και βροντοφωνάζει μουλωχτά: δεν υπάρχουν πια λύκοι!

Πάει πρωί-πρωί με την δροσούλα η κοκκινοσκουφίτσα στην εκκλησία και... χραπ! Την αρπάζει ένας λύκος, μεγάλος, μαύρος, δυνατός, ωραίος, με μπλε μάτια, γαμψή μύτη, φυμέ γυαλιά, με μεγάλ’ αυτιά και ένα τεράστιο στόμα. Μα πώς, πρόφτασε να πει η καημένη, την ώρα πού ο λύκος τελείωνε με το ακόνισμα των νυχιών του, πώς βρέθηκες εσύ εδώ αφού κανείς δεν σ’ έχει δει στους τόπους μας εδώ και τόσο καιρό; Πού κρυβόσουνα; Αναπάντητη έμεινε η ερώτηση. Μόνο που την ίδια στιγμή, ακριβώς εκείνη τη στιγμή που το τορνευτό της σώμα τρανταζόταν από την περισσή ηδονή και περνούσε τις πύλες που ο ανίκητος κέρβερος πάντα φυλάει, εκείνο το μικροδευτερόλεπτο που επισημοποιεί την κίνηση του δείκτη του μεγάλου ρολογιού από το παρά-πέντε στη δωδεκάτη και που ακούγεται το κράξιμο του κούκου που βγαίνει από το κουβούκλιο μπροστά από τον χειμώνα που φοράει μια κάπα, ακούγεται από ψηλά, από πολύ ψηλά, μεγάλη φωνή, χωρίς κραδασμούς, να λεει: Στις εκκλησίες–στις εκκλησίες, ψάξατε; Δεν ψάξατε!

Friday 12 September 2008

Ζιζάνια

Με αφορμή τα πολύ κατατοπιστικά ποστάκια του φίλου Aceras Antropophorum περί της ζωής του περιθωρίου όπου απεικονίζονται διάφορα φυτά, αγκαθωτά και μη, θα ήθελα κι’ εγώ να αναφερθώ σ ’ένα άλλο είδος, τα ζιζάνια.

Έχουμε από μικροί μάθει για τα ζιζάνια που βλαστούν παντού, συνήθως εκεί που δεν τα σπέρνεις και εκεί που δεν τα θέλεις. Από οικολογικής πλευράς, ακούσαμε και συμφωνούμε ότι τα πλείστα ζιζάνια συμβάλουν εποικοδομητικά στην διατήρηση της ισορροπίας στη φύση.

Τώρα θα σας αναφέρω τρία τέτοια είδη που κατά την προσωπική μου γνώμη ήταν, είναι και πολύ φοβούμαι, θα παραμείνουν, πάντα χωσμένα στα χαντάκια και γύρω από βόρβορα, χωρίς να έχουν ούτε την δύναμη, ούτε και την υπόσταση να ενοχλήσουν κανένα εκτός απ’ αυτούς που συνηθίζουν να κινούνται σε τέτοιους χώρους. Είναι όμως χρήσιμο να τα γνωρίζουμε γιατί οι περιστάσεις μπορούν να σπρώξουν οποιονδήποτε κοντά τους και να υποστεί κανένα τσίμπημα που παρόλο που δεν είναι επικίνδυνο για όσους τα μυαλά είναι ανοικτά παρά μόνο ενοχλητικά, μπορεί να κεντρίσουν επικίνδυνα άτομα με αδυναμίες στην ανοικτόμυαλη αντίληψη των πραγμάτων.

Αυτά είναι (με τυχαία σειρά):-

- Αρχιπάπικους Απορρίπτικους

Θα τα αναγνωρίσετε αμέσως από την σκοτεινή και μαύρη τους κατάντια, την έλλειψη μνήμης καθώς και από τα άσχετα άλλα φυτά που τα περιτριγυρίζουν. Ανήκουν στην υποκατηγορία των παρασίτων και στηρίζουν την ύπαρξη τους στην αφαίμαξη καλοκάγαθων πλασμάτων που βρίσκονται σε βαθιά άγνοια.

- Τασσικόπουλους Ασχέτους-Ασχέτους

Νομίζουν πως έχουν λαλιά γι’ αυτό και προσπαθούν να μιλήσουν. Ανοίγουν κάτι σαν στόμα και βγάζουν ήχους μονότονους, επαναληπτικούς και ακατάληπτους. Αντί να στάζουν «μελούιν», στάζουν κάτι σαν χολή. Έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα την υπεροψία, αλαζονεία, μεγαλομανία και προ παντός την αμετροέπεια. Οι ίδιοι είναι άβουλοι γι’ αυτό και σύρονται και φέρονται καθημερινά από παπάδες και τατάδες.

- Μικροφώνικους Μονότονους - Γράφικους

Βρίσκονται κυρίως σε καναλοχαντάκια της πρωτεύουσας αλλά και της συμπρωτεύουσας, κυριαρχούνται από ένα πάθος που μόνο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται, μαυρίζουν- ασπρίζουν από το κακό τους και ξεφωνίζουν ότι τους δώσουν γραμμένο μεγαλύτερα ζιζάνια της κατηγορίας πατριώτικους-εθνικίστικους. Όταν δεν έχουν οδηγίες για το τι θα πουν, μιλούν για σουβλάκια, γλυκό καρυδάκι, και τα τοιαύτα.


Ας ξεφωνίσουμε όλοι μαζί, "πάλι με χρόνους με καιρούς..."