Tuesday 28 April 2009

Ο Αρχιμήδης και το Κυπριακό Πρόβλημα


Οι συνομιλίες μεταξύ Χριστόφια και Ταλάτ είναι πολύ πιθανόν ότι θα καταλήξουν σε συμφωνία. Αν και όταν τούτο συμβεί, θα κληθεί παρασκηνιακά η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αγγλία, η Αμερική και άλλοι να πουν αν αποδέχονται την συμφωνία και μετά το σχέδιο για λύση θα τεθεί ενώπιον των ψηφοφόρων των δύο κοινοτήτων για να απαντήσουν με ένα ναι ή ένα όχι αν επιθυμούν να ζήσουν σ’ αυτό τον τόπο υπό τις πρόνοιες του.


Και τότε θα αρχίσουν οι ένθεν και ένθεν μπηκτές για προδότες, ναινέκους, απορριπτικούς και πολλούς άλλους περισσότερο ευφάνταστους χαρακτηρισμούς.


Με κάθε σεβασμό προς όλους, εισηγούμαι: -


- Αφαιρέστε το σχοινί που ένα δεμένο στο λαιμό σας και το οποίο επισημοποιεί την κοπαδοποίηση σας στους στάβλους των πολιτικών κομμάτων.

- Αναλογιστείτε την θέση στην οποίαν εσείς και η οικογένεια σας βρίσκεστε τώρα και το τρόπον με τον οποίον τα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων 50 χρόνων συνέβαλαν στα θετικά και στα αρνητικά αυτής σας της κατάστασης.

- Προχωρήστε στον ίδιο αναλογισμό με βάση την κατάσταση της κοινότητας σας και κατ’ επέκταση του συνόλου των κατοίκων αυτού του τόπου.

- Ρίξετε μια ματιά γύρω σας, δείτε τους διπλανούς σας, δείτε τους γειτονικούς λαούς, δείτε τον σημερινό κόσμο γενικότερα, αυτούς που κατά τα φαινόμενα περνούν καλά και αυτούς που υποφέρουν και σκεφθείτε πώς αυτός ο τόπος θα μπορούσε να καταταγεί στους τόπους που ευημερούν.

- Αποφασίστε ποια είναι αυτά που σας ενοχλούν πολύ και ποια λιγότερο. Με ποια θα μπορούσατε να συμβιβαστείτε και με ποια όχι.

- Οραματιστείτε το μέλλον το δικό σας και των παιδιών σας σ’ αυτόν τον τόπο.

- Και τότε, ψηφίστε.


Όταν πρόκειται να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μας, ψάχνουμε κάτι πάνω στο οποίο μπορούμε να στηριχθούμε και που θα μας βοηθήσει να αποφασίσουμε το καλύτερο για μας και τα παιδιά μας. Ας βρούμε λοιπόν αυτήν την θέση μόνοι μας, αφού δούμε και ακούσουμε όλους, κόμματα, πολιτικούς, επιστήμονες, τεχνοκράτες, κόλακες, ψεύτες, θρήσκους, άθεους, νέους, γέρους, λείψανα, νήπια, ψηλούς, κοντούς, ντόπιους, ξένους και άλλους.


«Δος μοι πα στω και ταν γαν κινήσω» (*), είπε ο μεγάλος Αρχιμήδης.


Τολμώ να εισηγηθώ ένα σημείο: Ειρήνη!


(*) Δώσε μου τόπο να σταθώ και θα κινήσω τη γη

Friday 24 April 2009

Όταν πεθάνω, κάψτε με!


Δια της παρούσης δηλώνω ότι έχω σώας τας φρένας και αν οιοσδήποτε αμφιβάλει μπορεί να αποταθεί στις αρμόδιες νομικές και διοικητικές αρχές για να ζητήσει επαλήθευση του ισχυρισμού μου.


Έχω από πολλά χρόνια αποφασίσει πως όταν πεθάνω δεν θέλω να με θάψουν αλλά να με κάψουν. Γι’ αυτό, παρακαλώ τους οικείους μου και ζητώ όπως αποδεχθούν την παράκληση μου αυτή να μην με θάψουν αλλά να με κάψουν όταν πεθάνω (παρεπιπτώντως, τους απαγορεύω να το πράξουν προτού πεθάνω και εκδοθεί το σχετικό πιστοποιητικό).


Επίσης, επιθυμώ όπως η τέφρα μου διασκορπιστεί το μεσημέρι του αμέσως επομένου θερινού ηλιοστασίου στην θάλασσα της Αμμοχώστου, στο σημείο που βρίσκεται περί τα 100 μέτρα νοτίως του καφεστιατορίου Αλάσια, δηλαδή εκεί που τερματίζει και στρίβει η οδός Ιπποκράτους, και σε απόσταση όχι μικρότερη των 100 μέτρων από την ακτή, περίπου στο θέση που πριν χρόνια βρισκόταν η σχεδία.


Αντίγραφο αυτής της παράκλησης προτίθεμαι να καταχωρήσω προς φύλαξη στους δικηγόρους μου. Αν όμως δεν προλάβω να το πράξω, παρακαλώ να θεωρηθεί τούτη η καταχώρηση ως η ανέκκλητη επιθυμία μου.


(έχω ήδη υπογράψει)

Monday 20 April 2009

Saturday 11 April 2009

Καναπές


Εκδήλωση ενάντια στην αστυνομική βία - vs - καναπές = 2 !

Friday 3 April 2009

Η γλώσσα του σώματος

Τι να λένε και τι υποδηλεί η στάση του καθενός;

Ο ένας έχει και τα δύο πόδια στη γη, ο άλλος μόνο το ένα αλλά κρατιέται με το ένα χέρι από την καρέκλα του και με το άλλο από το διπλανό τραπεζάκι. Ο άλλος ακουμπά στο χέρι της καρέκλας και σκύβει περισσότερο από τον άλλο, γιατί; Ίσως για να συνεννοηθούν καλύτερα. Ο ένας βλέπει το άλλο στα μάτια και ο άλλος τον βλέπει στα χείλη, γιατί; Επειδή ο ένας προσπαθεί να καταλάβει τι του λέει ο άλλος ενώ ο άλλος νομίζει πως μιλά αγγλικά. Αν διακρίνετε κάποια αδεξιότητα μην παραξενεύεστε. Οι δεξιοτέχνες ποτέ δεν εμφανίζονται μπροστά από την κάμερα.

Εκτός βέβαια από τον μοναδικό Άλφρετ Χίτσκοκ!