Thursday 28 January 2010

Μια συνομιλία που δεν έγινε ποτέ.



-         Κυρία, τα σέβη μου. Επιτρέψετε μου να εκφράσω την συμπαράσταση μου για το πρόσφατο γεγονός που ταλαιπωρεί εσάς και την οικογένεια σας και να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου για την απάνθρωπη πράξη. Εύχομαι να υπάρξει σύντομα αίσια κατάληξη.
-         Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε, μας παρηγορούν λόγια σαν και τα δικά σας.
-         Είχα την τύχη να γνωρίσω τον θανόντα σύζυγο σας τον οποίον πολύ εκτιμούσα για την ειλικρίνεια, την εξυπνάδα, τιμιότητα και το πολιτικό του θάρρος, αν και προσωπικά διαφωνούσα με τις τελευταίες του πολιτικές απόψεις και πράξεις.
-         Δεν είναι λίγοι που μου λένε παρόμοια λόγια, ήταν πραγματικά καλός και τίμιος άνδρας, και πολύ πεισματάρης. Αυτό, το τελευταίο, είναι που τον έβαζε συχνά σε αντιπαλότητα. Αν είχε εχθρούς, που είχε, ήταν εξ αιτίας αυτού του πείσματος.
-         Τι λέτε για τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις με την άφιξη του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ;
-         Μα δεν ξέρω τι να πω, μου λένε πως έρχεται για να καταχωρήσει ότι έγινε αποδεκτό μέχρι τώρα από τις δύο πλευρές, αλλά, ξέρετe, δεν μας δίνουν και πολύ πληροφόρηση. Ότι διαβάζω από τις εφημερίδες και κυρίως τις ξένες, Διαβάζω καθημερινά τον Οψέρβερ, την Λε Μοντ  και τους Φαινάνσιαλ Τάιμς απ’ όπου έχω την περισσότερη πληροφόρηση. Και απ’ όσα μου λένε οι φίλοι και συνεργάτες, ασφαλώς.
-         Θα έχετε, βέβαια, πληροφόρηση και από τον μικρότερο γιο σας.
-         Μα όχι, δεν μου λέει πολλά πράγματα. Είναι, ξέρετε, πολύ πικραμένο το παιδί, έχει ένα μεγάλο θυμό και ξεσπάει, πολλές φορές χωρίς να το καλοσκεφτεί και έτσι πέφτει και σε παγίδες.
-         Είναι κι αυτός πολύ έξυπνος. Μιλάει σωστά όταν μιλά για οικονομικά και διοικητικά θέματα.
-         Ναι, αντιλαμβάνομαι το υπονοούμενο και δεν θα διαφωνήσω πολύ μαζί σας. Ο θυμός του είναι μεγάλος και ελπίζω σύντομα να καταφέρει να τον διώξει.
-         Κι’ εγώ αυτό του εύχομαι. Όταν δει με νηφαλιότητα την ζωή του και τις προοπτικές που έχει ο τόπος μας μετά από μια αποδεκτή λύση και από τις δύο πλευρές, είμαι σίγουρος πως θα αλλάξει απόψεις, θα προοδεύσει στην δουλειά του και την πολιτική και θα γίνει αντάξιος του πατέρα του. Kαλό ταξίδι, κυρία μου.
-         Και σε σας, κύριε.



Monday 18 January 2010



Κυρίες και Κύριοι,

Ας καλυτερέψουμε όσο μπορούμε την ζωή μας και τον τόπο μας. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει αυτό για μας. Ο καθένας όπως και όσο μπορεί. Τουλάχιστο να προσπαθήσουμε, όπως λέει και ο ποιητής.

Έχω αφαιρέσει από την σκέψη και το βλέμμα μου όλους τους κακομούτσουνους και όλα όσα με ενοχλούν έτσι ώστε, όταν περπατώ στο δρόμο, στο δικό μου το δρόμο, να νοιώθω ευχάριστα.

Απολαύστε τη ζωή, δεν υπάρχει τίποτα πριν και μετά απ’ αυτή.

Sunday 17 January 2010

Μουσείο Μαυρότζικλας






Κάτι που μπορεί να κάνει κάποιος όταν επισκέπτεται μια μεγάλη πόλη στο εξωτερικό, όταν έχει ελεύθερο χρόνο, είναι να επισκεφθεί ένα μουσείο. Το Μητροπολιτικό στην Νέα Υόρκη, το μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, το Λούβρο στο Παρίσι, το Βρετανικό μουσείο στο Λονδίνο και πάει λέγοντας. Σ’ ένα μουσείο υπάρχει μια λογική στη τοποθέτηση εκθεμάτων, πληροφοριακό υλικό που συνήθως αποτελεί αξιόλογο έντυπο για μια βιβλιοθήκη και προ παντός συνέπεια στην παρουσία αξιόλογων εκθεμάτων που γίνεται από ειδικούς και συνεχώς συντηρείται και ανανεώνεται. Συχνά δίνονται μάχες μεταξύ μουσείων και πινακοθηκών για απόκτηση έργων τέχνης ή έργων ειδικού ενδιαφέροντος.

Στο τόπο μας έχουμε κάποια μουσεία που θα μπορούσαν να γίνουν και πολύ καλύτερα αν δινόταν περισσότερη προσοχή (και χρήματα) από τους ιθύνοντες και τους ειδήμονες.

Άλλο όμως, είναι αυτό που θέλω να πω. Έχετε αντιληφθεί πόσα και τι είδους μουσεία έχουμε; Μια βόλτα στο διαδύκτιο ή και από την ανάγνωση εφημερίδων και περιοδικών ή μια βόλτα στην ύπαιθρο, θα σας δώσει μια ιδέα. Έχουμε ‘μουσεία’ κρασιού, λαδιού, ξιδιού, χαρουπιού, νερού, ππαλουζέ, κοφινιού, μαυρότζικλας και άλλων πτηνών, ορυκτών ή φαγώσιμων που ξεπερνούν τα εκατό, ίσως και διακόσια. Φτιάξε τα, βρε αδελφέ, αλλά είναι ανάγκη να τα ονομάζεις και μουσεία; Ονόμασε τα εκθεσιακούς χώρους, μόνιμη έκθεση, ιδιωτική συλλογή αλλά όχι μουσεία. Τα μουσεία προϋποθέτουν άλλου είδους περιεχόμενο και οργάνωση. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλά τέτοια ‘μουσεία’ γίνονται και ονομάζονται έτσι από δήμους, κοινότητες ή ιδιώτες γιατί έτσι μπορούν να αντλήσουν πόρους και επιδοτήσεις από χρηματοδεξαμενές της κυβέρνησης ή της ευρωπαϊκής ένωσης. Μην τα ονομάζουμε όμως μουσεία γιατί αυτός που τα βλέπει περιμένει να δει κάτι άλλο σ’ ένα μουσείο και όχι αυτά που εμείς συνήθως άγαρμπα και αδέξια τοποθετούμε σ’ αυτά.

Sunday 10 January 2010

Θέλει τζισούρην ποντικόν να πει του κάττου πίσσσ!




Είναι σαφές και γνωστό τοις πάση ότι για να βρεθεί λύση στο κυπριακό πρόβλημα πρέπει να το θέλει η Τουρκία. Και είναι επίσης γνωστό ότι η σημερινή διακυβέρνηση στην Τουρκία, τόσον η πολιτική όσον και η στρατιωτική, δεν επιθυμούν τώρα πια να λύσουν το κυπριακό μέσα στα πλαίσια που είχαν συμφωνηθεί παλαιότερα, εξ’ ου και οι πρόσφατες προτάσεις Ταλάτ. Η ευκαιρία που δόθηκε με το σχέδιο Ανάν δεν πιστεύω πως θα επαναληφθεί. Τώρα πια, είμαστε καταδικασμένοι να συνεχίσουμε να συνομιλούμε για να μην βρούμε, ξανά, όλη την διεθνή κοινότητα εναντίον μας.

Kυρίες και Kύριοι, «θέλει τζισούρην ποντικόν να πει του κάττου πίσσσ!»