Tuesday 7 October 2008

Θέλω να ζήσω Ελεύθερα

Διάβασα στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού της Ελληνικής εφημερίδας Καθημερινή, το «Κ», την τραγική ιστορία του κ. James Woodward, ενός 27χρονου, τότε, μαύρου που παρέμεινε σε φυλακή του Dallas στο Texas για 27 χρόνια αφού καταδικάστηκε το 1980 σε ισόβια για τον βιασμό και φόνο της φίλης του. Απεδείχθη, με την χρήση του DNA, ότι ήταν αθώος και αποφυλακίσθηκε. Παρέμεινε για τόσα χρόνια στην φυλακή, αφού καταδικάστηκε χωρίς επαρκή αποδεικτικά στοιχεία βασικά επειδή ήταν μαύρος, ένα κακό παιδί της εποχής του που είχε απασχολήσει την αστυνομία για μικροπαραβάσεις και επειδή ο τότε εισαγγελέας - κατήγορος στο Dallas κ. Henry Wade, πρώην πράκτορας του FBI, μπορούσε να το κάνει.

Αν ψάξει κανείς λιγάκι περισσότερο ανακαλύπτει ότι ο περίφημος εισαγγελέας Henry Wade έστειλε στη φυλακή αρκετούς, κυρίως μαύρους, που απεδείχθη αρκετά χρόνια μετά αφ’ ότου άρχισαν να εκτίουν ισόβια ή άλλη μακρόχρονη φυλάκιση, πως ήσαν αθώοι. Η επιστημονική χρησιμοποίηση του DNA απεδείχθη καταλυτική σ’ αυτές τις προσπάθειες. Όμως ο εισαγγελέας Henry Wade δεν είναι δυστυχώς ο μόνος που διέπρεψε σ’ αυτό το ευγενές άθλημα. Αρκετοί εισαγγελείς και δικαστές στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στείλει στις φυλακές άσπρους και μαύρους χωρίς επαρκή ενοχοποιητικά στοιχεία ή με απόκρυψη άλλων στοιχείων που απεδείκνυαν την αθωότητα των.

Εμβαθύνοντας λιγάκι ακόμα στο ίδιο θέμα μαθαίνουμε ότι οι φυλακισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν το 25% των φυλακισμένων παγκοσμίως και πως στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κατά πολύ περισσότερους έγκλειστους σε φυλακές ακόμα και από την πολυπληθέστερη χώρα της υφηλίου, την κομμουνιστική Κίνα. Και ενώ συζητείται γενικώς η εκμετάλλευση του εργάτη στη Κίνα και άλλες χώρες με φθηνά εργατικά, μαθαίνουμε πως στις Ηνωμένες Πολιτείες μια πολύπλοκη σχέση μεταξύ φυλακών και βιομηχανίας που επιδοτείται από το κράτος , επιτρέπει σε κολοσσούς όπως την Microsoft και άλλους να αποκομίζουν τεράστια κέρδη επωφελούμενοι των εξαιρετικά χαμηλά εργατικών κόστων που παίρνουν από τους τόσους φυλακισμένους. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Με την βοήθεια μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης, της Innocence Project, ο κ. James Woodward κατάφερε να αναπνεύσει ξανά καθαρό αέρα μετά από 27 χρόνια. Έτσι επήλθε η κάθαρση στη δική του τραγωδία. Μαζί μ’ αυτόν απέκτησαν την ελευθερία τους και αρκετοί άλλοι που απεδείχθη εκ των υστέρων, μετά από σκληρές προσπάθειες ανθρωπιστικών οργανώσεων, πως αδίκως φυλακίσθηκαν.

Είναι όμως πολύ μεγάλος ο αριθμός όσων ακόμα ζουν το μαρτύριο της άδικης αποστέρησης της ελευθερίας τους όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά σ’ολο τον κόσμο.

Μαζί με όσους αδίκως βρίσκονται κλεισμένοι σε φυλακές, την δική τους τραγωδία ζουν πολλά εκατομμύρια ανθρώπων που αδίκως στερούνται άλλες βασικές ανθρώπινες ελευθερίες όπως αυτές της ελεύθερης διακίνηση και κατοίκησης στο τόπο που γεννήθηκαν. Και μιλώ φυσικά για τα εκατομμύρια των εκτοπισθέντων, συμπεριλαμβανομένων και των χιλιάδων προσφύγων εξ’ αιτίας της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο. Ελπίζω και εύχομαι να υπάρξει σύντομα αποκατάσταση και αυτής της αδικίας για να επέλθει η κάθαρση και σ’ αυτή την τραγωδία. Γιατί ο άνθρωπος που στερείται τον τόπο του είναι σαν καράβι χωρίς άγκυρα.