Thursday 30 December 2010

Καλή Χρονιά


Καλή Χρονιά να μπεί και να βγεί

Εύχομαι ο αχρειεπίσκοπος να βρεί τον δρόμο του

(Λεξ: Αχρείος:- ποταπός, άθλιος, ελεεινός, αξιοκαταφρόνητος)

Tuesday 21 December 2010

Η γελοιογραφία


Μιλώντας για ερασιτέχνες, ας πω κι αυτό: με εκνευρίζουν οι σκιτσογράφοι που χρίζονται γελοιογράφοι και για να πουν αυτό που θέλουν χρησιμοποιούν πολύ περισσότερα από ένα καρέ ή σε βάζουν να διαβάσεις ένα ολόκληρο κατεβατό από τις σκέψεις του για να σου δώσουν κάτι να χαμογελάσεις. Εμ, δεν είναι έτσι η γελοιογραφία. Μια λέξη ή και καμία πολλές φορές, είναι αρκετή, ...άμα έχεις το χάρισμα.


Monday 20 December 2010

Το πορτραίτο

(πορτραίτο γάρου)

Αν μπορούμε να κατανοήσουμε σχετικά εύκολα την έννοια του πορτραίτου δεν σημαίνει πως μπορούμε με την ίδια ευκολία να περιγράψουμε τι κάνει ένα πορτραίτο καλό, εξαιρετικό ή κακό και άνοστο.

Για τον φωτογράφο, εκτός από το μοντέλο, που δεν είναι απαραίτητο να είναι όμορφο για να δώσει ένα καλό  πορτραίτο (ένας κακομούτσουνος μπορεί να είναι καταπληκτικό μοντέλο), χρειάζεται φωτογραφική γνώση, καλός τεχνικός εξοπλισμός και πάνω απ’ όλα μάτι και φαντασία. Ο ζωγράφος, επίσης, είναι απαραίτητο είτε είναι ερασιτέχνης είτε επαγγελματίας, να κατέχει την τεχνική και να έχει μάτι και φαντασία. Για ένα συγγραφέα χρειάζεται καλή πένα, εύρυθμή ροή λέξεων και φράσεων αλλά και πάλιν μάτι και φαντασία.

Τόσον οι φωτογράφοι και οι ζωγράφοι, ερασιτέχνες και επαγγελματίες αλλά και οι συγγραφείς, αφιερώνουν χρόνο, χρήμα, σκληρή προσπάθεια και επιμέλεια για να παράξουν αποτελέσματα που να τους γεμίζουν με αίσθημα ικανοποίησης και αν είναι δυνατόν, πληρότητας. Όταν πρόκειται να αναθέσουν το τύπωμα των φωτογραφιών τους σε ειδικούς ή όταν οι συγγραφείς δίνουν στον τυπογράφο τα έργα τους για έκδοση, αν πράγματι σέβονται το έργο τους και το κοινό τους, θα επιτηρήσουν με περισσή σχολαστικότητα τις τεχνικές λειτουργίες ώστε το αποτέλεσμα να είναι άψογο.

Ευσυνειδησία, αφοσίωση, πείσμα για να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και επιμονή μετά πολλών προσπαθειών και επαναλήψεων είναι αυτά που χαρακτηρίζουν και κάνουν ένα φωτογράφο, ζωγράφο ή συγγραφέα να ξεχωρίζει, να κερδίζει τον θαυμασμό. Γιατί αυτοί σέβονται τον εαυτό τους πρώτα και το κοινό τους κατ’ επέκταση. Είναι εραστές της τέχνης με την καλύτερη δυνατή έννοια.

Ένας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του, τους ψηφοφόρους του και τις αρχές και αξίες που διατείνεται ότι υπηρετεί θα έπρεπε να έχει τουλάχιστο τα χαρακτηριστικά ενός υπό την πιο πάνω έννοια ερασιτέχνη. Δεν μπορώ να πω πως τέτοιοι δεν υπήρξαν ή δεν υπάρχουν. Δείτε όμως τι βλέπετε σήμερα μπροστά σας. Πού είναι οι πολιτικοί που θα φτιάξουν ένα καλό, επιτυχημένο πορτραίτο του εαυτού τους, του κόμματός τους ή της κυβέρνησής τους; Βλέπω μόνον ερασιτέχνες, με την χειρότερη έννοια που μπορεί να αποδώσει η λέξη.

Tuesday 7 December 2010

Λευτεριά στον Julian Assange

Λευτεριά στον Julian Assange

  • Όταν ήταν 13 χρόνων λαμβάνει δώρο από την μητέρα του τον πρώτον του Η/Υ
  • Σύντομα γίνεται ένας expert hacker εξειδικευμένος σε θέματα ασφάλειας δικτύων Η/Υ
  • Συνεχίζοντας σαν ακτιβιστής πλέον,  έλκεται συγχρόνως από δημοσιογραφική περιέργεια
  • Το 2006 ιδρύει την ιστοσελίδα WikiLeaks η οποία δημοσιοποιεί απόρρητα έγγραφα
Ο ίδιος είπε:

«Ο κόσμος πρέπει να αντιληφθεί ότι η WikiLeaks είναι αναμφισβήτητα η πλέον αξιόπιστη καινούργια πηγή πληροφοριών επειδή δημοσιεύουμε πρωτογενές υλικό και προχωρούμε σε αναλύσεις που βασίζονται σ’ αυτό το πρωτογενές υλικό. Άλλοι οργανισμοί, εκτός ορισμένων εξαιρέσεων, απλά δεν είναι αξιόπιστοι.»

Friday 3 December 2010

Απολαύστε την Λιακάδα

Κάποτε πίστευα  ότι ένας ευφυής άνθρωπος που επιθυμεί να εργαστεί σκληρά, είναι δυνατό να πετύχει τους στόχους του, αν αυτοί είναι εφικτοί, ή τουλάχιστον να φτάσει τόσο κοντά σ’ αυτούς τους στόχους που να ικανοποιείται το αίσθημα πληρότητας. Ήλπιζα, συγχρόνως ότι κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να πετύχουν την βιώσιμή λύση του κυπριακού προβλήματος.  

Τώρα, πιστεύω απλώς ότι υπάρχουν άτομα ικανά να πείσουν τους γύρω τους ότι είναι ευφυείς αν και αυτό πόρρω απέχει από την αλήθεια και ότι πρόκειται να δώσουν κάθε ικμάδα της δύναμης τους για να πετύχουν τους κοινούς σκοπούς, τις κοινές επιδιώξεις των συνανθρώπων τους, ενώ κάθονται αμέριμνα και απολαμβάνουν σιωπηλά την λιακάδα.

Είμαι όμως πλέον πέντε χρονών, έσβησα πέντε μεγάλα κεράκια πριν μερικούς μήνες και πιστεύω ότι όπως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, δεν υπάρχουν ούτε τέτοια άτομα. Γι’ αυτό, πλέον, τέτοια άτομα τα γράφω στα τέτοια μου.

Wednesday 1 December 2010

Άτρωτοι;

Άτρωτοι, βέβαια! Γιατί εμείς είμαστε αλλιώς, είμαστε εξυπνότεροι, ευφυέστεροι, σημαντικότεροι, ευκαμπτότεροι, ταχύτεροι, και προ παντός, θρασύτεροι. Πως να το πούμε διαφορετικά, είμαστε καλύτεροι. Από γήινους και εξωγήινους, από θνητούς και αθάνατους, από μαύρους και άσπρους, από ζεστούς και κρύους, από δεξιούς και αριστερούς, από βλάκες και γνωστικούς. Γι’ αυτό δεν μας αγγίζει εμάς καμία κρίση, ούτε οικονομική ούτε γεωργική ούτε βιομηχανική ούτε κληρονομική ούτε σεξουαλική ούτε αεροπορική. Τώρα, αν οι στατιστικές δεν μας βγήκαν βολικές και αντί από πλεόνασμα έχουμε έλλειμμα, αυτό δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, μια απλή στατιστική κρίση είναι, μια κρισούλα. Έ, να μην έχουμε κι εμείς μια μικρή τοσοδούλα κρισούλα;

Χαρίλαεεεεεεεεεε........, σπίτι σου!

Monday 29 November 2010

Είναι το κάτι που μένει


Όλα πήγαν καλά, ήταν και το φαί νόστιμο και ο περίγυρος ευχάριστος.

Thursday 25 November 2010

Μαθητευόμενοι Μάγοι

Με κίνδυνο να γίνω κουραστικός, επαναλαμβάνω αυτό που λέω τουλάχιστον μία φορά κάθε χρόνο, ότι δηλαδή, στην Κύπρο έχουμε, ακόμα, μαθητευόμενους πολιτικούς (μόνο μαθητευόμενους). Οι οποίοι, όπως και οι μαθητευόμενοι μάγοι, ξέρουν ν’ ανάβουν φωτιές αλλά δεν ξέρουν πως να τις σβήνουν.

 Κατά την ατελεύτητη διάρκεια της μαθητείας τους, η οποία γίνεται πάντοτε στις πλάτες κτηνών και ανθρώπων οποιασδήποτε ράτσας (εδώ είναι ίσως η μοναδική περίπτωση που δεν διακρίνεται ίχνος ρατσισμού) ο κάθε ένας των πολιτικών κάνει και το δικό του μοναδικό σόλο, όπως ακριβώς εκτελούν σόλο οι μουσικοί μιας μπάντας τζαζ στη διάρκεια μιας παράστασης. Θυμάστε, φαντάζομαι, τα ανεπανάληπτα σολάκια του κ. Πιττοκοπίτη καθώς και τα πιο πρόσφατα του κ. Κουλία. Όμως, για να μην παρεξηγηθώ, τέτοια, ίσως και καλύτερα σολάκια εκτελέσθηκαν κατά καιρούς και εκτελούνται καθημερινά από πολιτικούς (η λέξη ‘μαθητευόμενοι’ παραλείπεται ως ευκόλως εννοούμενη) ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού.

Τώρα, είναι ο καιρός ενός μεγάλου σόλο από τον κ. Χριστόφια που βάλθηκε να τα μάθει όλα σε μια θητεία. Από μαθηματικά (συμπεριλαμβανομένης της διαίρεσης), σε αγγλικά, οικονομικά, ακόμα και αθλητικά. Για να μην είναι μόνος στην τάξη, έχει φροντίσει να περιστοιχίζεται από πολλούς άλλους φιλόδοξους μαθητές. Άλλος μαθαίνει οικονομικά, άλλος νομικά, άλλος πολιτιστικά και πάει λέγοντας. Και για να μαθαίνουν καλύτερα αλλά και για να έχουν μια σωστή καθοδήγηση, τρεις φορές την εβδομάδα (μπορεί και περισσότερες) κάνουν όλοι μαζί φροντιστήριο. Όταν μάλιστα δεν έχει τον χρόνο να ασχοληθεί με κάποιο θέμα, αφήνει τους φροντιστές να το αναλάβουν.

Και ενώ αυτοί μαθαίνουνε, εμείς παθαίνουμε.

Είναι γι’ αυτό που στηρίζω τις προσπάθειες του κ. Φανιέρου να μάθει και αυτός την τέχνη. Μπορεί να μάθει καλύτερα, ποιος μπορεί να ξέρει; Είμαι σίγουρος ότι ξέρει  τουλάχιστον πολύ καλά να μοιράζει σε δκυό γάρους άσιερον.

Sunday 21 November 2010

Ξεραίλα!




Σημ: Ο σιουτζιούκος προορίζεται για τον Ασέρα και την παρέα του.

Thursday 18 November 2010

Η σιωπή συνεχίζεται

Και θα συνεχιστεί, κραυγαλέα, για κάμποσο καιρόν ακόμα. Θέλω να προστατεύσω τον εαυτόν μου και τ' αυτιά σας από ανοησίες που τυχόν θα εκστομίσω. Γιατί τέτοια ακούω, τέτοια θα λέω κι' εγώ.

Η φωτογραφία απεικινίζει ένα μισοφαγωμένο, ξεφλουδισμένο και ζαβό καρόττο.

Sunday 3 October 2010

Σςςςςςςςςςς... η Πατρίς Υπνώττει!



Ο από υπνηλίαν πάσχων και μονίμως κοιμόμενος αρχηγός αντίκρυσεν τον παρακοιμόμενόν του και αφού εχασμουρήθηκεν δισάκις, ανέκραξεν, γοερώς μεν αλλά μή ακουόμενος, φράσιν έλκουσαν την καταγωγήν της παλαιώθεν, λέγουσαν λόγον μέγαν, ήτοι: «Νενικήκαμεν»! Και ακούοντες αυτόν οι παρά την κλίνην ευρισκόμενοι, συνέκραξαν μετ’ αυτού: «Αμήν ! Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα»! Αλλ’ ηκούσας αυτούς ο από της υδραυλικής κλίνης λαγοκοιμώμενος ιερεύς, εκέκραξεν φωνήν μεγάλην αποκαλώντας τούτον και τους περί αυτόν χασμουρώμενους «αγύρτες του μεσονυκτίου», όχι μόνον για να υπερτονίσει το ακατάλληλον της ώρας αλλά και δια να εξυμνήσει την αξίαν των τρωκτικών που ανέκαθεν εροκάνιζαν εις το βάθος του σκότους τις αναγεννόμενες συχνάκις αλλά άδοξον τέλος πάντα έχουσας αυταπάτες. Και οι συμφορές επλήθυναν και ουδείς εκ των περι την Εσπερίαν παροικούντων ενεπνεύσθει κοιμώμενος μέθοδον τινά ήτις έμελλεν να ανακινήσει τον υπέρβαρον βούν ός εν πλήρει αγαλιάσει έβοσκεν εις τον παρακείμενον αγρόν έχων τοιούτους φίλους εκ δεξιών και τοιαύτους άλλους εξ ευωνύμων. Εν τω μεταξύ, οι απο πολλού προπονούμεναι παραποτάμιες φυλές μελιστάλακτων λαθρεμπόρων και αμαξηλατών, ελκύουσες με την οσμήν του μέλιτος τις ορδές των παραπεσώντων αγγέλων, επρόσταζαν αυτούς να κινούνται νυχθημερόν ίνα εν τη νήσω μετοικίσωσιν. Και εσυνέχιζον τον ύπνον αυτών.



Sunday 1 August 2010

Ο "Αύγουστος" επαναλαμβάνεται.

Είτε το θέλετε είτε όχι, ο "Αύγουστος" επαναλαμβάνεται!


Αύγουστος
----------------

Αύγουστος μπήκε κι είν’ ζεστός,
θα σκάνε τα τζιτζίκια.
Στη θάλασσα πάμε, εμπρός,
πούχει αμμουδιά και φύκια.

Κάνω βουτιά στα στήθη της,
βαθιά, αφού ‘μαι δύτης.
Θυμήθηκε τα ήθη της,
κι’ έφταιξε ο Ελύτης.

Στα «ρώ», της λέω, με θυμούς,
μύριζε τ’ αρμυρίκια,
μ’ αυτή μου ρίχνει αχινούς,
κι έξι μικρά χαλίκια.

Τι τα ‘θελα, το άπορο,
με τέτοιο τρελοβάπορο,
με τάραξε στις καρπαζιές,
μου ‘ριξε και δυο τρεις τσιμπιές,
μα με την τρίτη, την βαριά,
είδα τ’ αστέρι του Βοριά,
μα και τον πανδαμάτορα,
τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!

Wednesday 14 July 2010

Μην κάνετε κύματα!


Να ατενίζετε την θάλασσα, πρέπει,
μα και να μην κάνετε κύματα.
Έσω, έξω κι απανταχού,
στα πολιτικά, οικονομικά κοινωνικά, ηθικά,
είμαστε χωμένοι ως τον λαιμό στα σκατά!
Γι’ αυτό κι εγώ, σαν τον Boris Vian,
φτιάχνω τον δικό μου δρόμο, τις δικές μου γειτονιές,
απ’ όπου αφαιρώ ΟΛΟΥΣ τους κακομούτσουνους.
Δοκιμάστε το, πετυχαίνει!

Friday 4 June 2010

Ανακοίνωση


Κυρίες και Κύριοι,

Επειδή κατά καιρούς στέλλω άλλους στ’ ανάθεμα, άλλους στο διάολο, άλλους να πούν το παράπονο τους στο λιονταρούι της Αμμοχώστου και άλλους να τα πούν στον Πάπα, προτρέπονται όσοι αποστέλλονται απο εμένα να τα πούν στον Πάπα όπως για δική τους ευκολία, παρευρεθούν είτε στη Πάφο την Παρασκευή 4 Ιουνίου είτε στη Λευκωσία 5-6 Ιουνίου όπου θα είναι δυνατόν να πράξουν τα εντεταλμένα.

Ευχαριστώ

Friday 21 May 2010

Ο μεγάλος Χάννος


«Χάννος είμαι, χάνομαι, πέρκα είμαι, πιάνομαι, γύλος είμαι, σε γελώ και το δόλωμα χαλώ»

Αγαπητέ Δημήτρη,

Η συγκρατημένη αισιοδοξία για σωστή πορεία προς την λύση που είχα όταν ανέλαβες τα ηνία, έδωσε πλέον την θέση της στη απόλυτη απογοήτευση.

Τελικά απεδείχθης μικρότερος των περιστάσεων. Το μόνο πράγμα που κάνεις είναι να λέεις συνεχώς και προς όλους ότι επιθυμείς και εργάζεσαι για λύση το κυπριακού. Μόνο που οι προσπάθειές σου παραμένουν μόνο στα λόγια. Σου λείπουν, φοβάμαι, τα ηγετικά και διοικητικά στοιχεία που είναι απαραίτητα εχέγγυα για να πετύχεις αυτόν τον σκοπό.

Για να λύσεις το κυπριακό χρειάζεται να έχεις γερό στήριγμα. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σωστά και δίκαια διοικούμενο κράτος με διεθνείς πολιτικές συμμαχίες και ένα κλίμα συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Το μόνο που μπορώ να πω για τούτα είναι ‘πού σου νεύκω, πού πάεις’. Αλλά είναι και μιά άλλη παροιμία που έχει θέση: ‘τον έναν αντράπου τον, τον άλλον φοήθου τον, δεν εκάμαμεν κοπελλούδκια με τον άντρα μας’. Αυτό φαίνεται από τις αλλοπρόσαλλες κατά καιρούς αποφάσεις σου που είναι φανερό πως σου τις επιβάλλουν άλλοι κι εσύ, αντί να στήσεις πόδι και να κρατήσεις τον πούντο σου, τις δέχεσαι και την παθαίνεις σαν τον χάννο. Μα δεν είναι έτσι που κυβερνούν. Χρειάζεται πρόγραμμα, πυγμή και ... ‘μύδια’ για να ακολουθήσεις το πρόγραμμα στο οποίο πιστεύεις. Και όχι να ακούεις και να δέχεσαι ότι σου λέει ο ένας και ο άλλος.

Τώρα, τί να περιμένω, δεν ξέρω. Κάνε κάτι που θα με εκπλήξει. Γιατί θα είναι, για μένα, μεγάλη έκπληξη αν καταφέρεις κάτι με την πολιτική που κουλιαντιρίζεις.

Thursday 13 May 2010

Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας

Φωτο: (*)


Πανιερότατε, ή καλύτερα, Παμπονηρότατε, όπως άκουσα να σας αποκαλούν πρόσφατα,

Οι καιροί αλλάζουν. Το βαθύ σκότος του μεσαίωνα έδωσε την θέση του στο φως, την διαφάνεια και, προ παντός, στη ελεύθερη σκέψη, την χωρίς φόβο και την με πάθος.

Η εξ ιερατείων εκπορευόμενη και συμπροσκυνούμενη φοβία έχει απέλθει, όπως και το ποτήριον του φόβου, ανεπιστρεπτί. Οι άνθρωποι πλέον βλέπουν, εξετάζουν, ακούνε και μιλάνε ελεύθερα, έχουν δική τους γνώμη για τα πάντα και τους πάντες.

Με λίγα λόγια, όλοι πια σας πήρανε χαμπάρι.

Και δεν είστε, φοβάμαι, καθόλου σε θέση, εσείς, με το περισπούδαστο και εξυπνοβλακίστικο ύφος σας και με τον πρότερο και τωρινό σας βίον, να κατακρίνετε την Γενική Ελεγκτή, Χρυστάλλα Γιωρκάτζη και να της αποδίδεται αλλότρια κίνητρα (ποίος; εσείς;), μιαν από τους πολύ λίγους δημόσιους λειτουργούς που εκτελούν με πάσα ακεραιότητα τα καθήκοντα που τους ανετέθησαν επειδή λέει πράγματα (και θαύματα) που δεν σας βολεύουν.

Ούσσου, Μακαριότατε, ούσσου να μεν σ’ ακούσουν τζαι πάρακατω.


(*) γάροι ελεύθερης βοσκής στον Απόστολο Ανδρέα

Tuesday 11 May 2010

Η Μακέτα του Νέου Καθεδρικού Ναού


Για να μην πας παίρνουν και για άσχετους οι ξένοι επίσημοι.


- ΥΓ. Δώστε λεφτά για την ανέγερση και εξοπλισμό νοσοκομείων. Μας έχει διαλύσει  ο καρκίνος. Φτάνει πια να χτίζετε εκκλησίες - αρχιτεκτονικά εκτρώματα.



Monday 3 May 2010

ΜΗΤΣΟΣ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ



ΠΡΟΣΕΧΩΣ στο κινηματοθέατρο «ΕΛΛΑΣ», το αξέχαστο ρετρό αριστούργημα

ΜΗΤΣΟΣ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ

Ξεκινά ο Μήτσος απ’ το χωριό και πάει στη πόλη. Μένει μαζί με τον ξάδελφό του τον Λάμπρο σε μια γκαρσονιέρα στη Κυψέλη. Πρώτη δουλειά λαντζιέρης σε μεγάλο εστιατόριο της Πλάκας. Σε δύο χρόνια αναλαμβάνει σερβιτόρος στο ίδιο εστιατόριο. Φεύγει από την γκαρσονιέρα και παίρνει μια άλλη μόνος του στο Παγκράτι. Πάει στη δουλειά με το τρόλεϊ και τα πόδια. Στέλλει αδιαλείπτως 200 ευρώ τον μήνα στους γέρους του στο χωριό. Μετά τα προσωπικά του έξοδα, νοίκι μπαρμπέρη, καφενείο και δυο τρεις αλλαξιές ρούχα-παπούτσια τον χρόνο, του μένουν άλλα περίπου 400 ευρώ που τα βάζει με βιβλιάριο στην τράπεζα. Αλλάζοντας δυο φορές μαγαζί, στην Πλάκα και πάλι, καταφέρνει να αυξήσει το εισόδημα του με αποτέλεσμα να κονομά πάνω από χίλια ευρώ τον μήνα. Εν τω μεταξύ, ο ξάδελφος ο Λάμπρος, έχοντας πιάσει στενές φιλίες με τον Ηλία από το Μεταξουργείο, καταπιάνεται πλέον με αγοραπωλησίες ακινήτων. Έχει στα σκαριά μια καλή δουλειά, να αγοράσει ένα κτήμα στην Βάρη από μια γριά που δεν έχει οικογένεια, όπου με δάνειο από την τράπεζα θα κτίσει μια μικρή πολυκατοικιούλα, θα πωλήσει όλα τα διαμερίσματα και έτσι θα λύσει για καλά το οικονομικό του πρόβλημα. Ένα σαββατιάτικο πρωινό, ενώ πίνουν με τον Μήτσο το φραπεδάκι τους, πείθει τον Μήτσο να συμβάλει στην αγορά του κτήματος κατά το ήμισυ με αντάλλαγμα τρία διαμερίσματα ολόδικά του στην πολυκατοικία που θα κτίσουν στη Βάρη. Θα πουλήσει τα δύο και θα κρατήσει το ένα για τον εαυτό του και την μελλοντική του σύζυγο. Δίνει τα μισά λεφτά για το κτήμα όπως συμφωνήσαν και ο Λάμπρος την άλλη μέρα αγοράζει το κτήμα από την γριά. Το βράδυ, τα δυο ξαδέλφια μαζί με τον Ηλία, το γιορτάζουν σε ένα παραθαλάσσιο σκυλάδικο. Όταν μετά από δύο χρόνια ο Μήτσος ρωτάει επίμονα πλέον τον Λάμπρο πότε αρχίζουν κτίσιμο, μαθαίνει πως ο Λάμπρος πούλησε το κτήμα και έδωσε τα λεφτά στον Ηλία να τα επενδύσει σε μια νέα επιχείρηση που ασχολείται με κτηματομεσιτικά σ’ ολόκληρη την Ευρώπη και πως σύντομα θα έχουν πολλά μετρητά στην τράπεζα από τα κέρδη. Μετά από άλλους έξι μήνες αναμονής, πάει ο Μήτσος να βρει τον Λάμπρο να ρωτήσει πως πάει η επιχείρηση. Όπου να ‘ναι, του λεει ο Λάμπρος, έρχεται από το Κίεβο ο Ηλίας όπου πήγε μαζί με τη νέα του πλούσια ρωσίδα σύζυγο να φέρουν κι άλλα λεφτά να μεγαλώσουν κι άλλο την επιχείρηση για να μπουν και στο χρηματιστήριο. Και τότε θα τα κονομήσουν για τα καλά!

Επόμενη ταινία: Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΗΣΤΕΙΑ

Wednesday 28 April 2010

Δυστυχώς, επτωχεύσαμε!


Κυρίες και Κύριοι,

Δυστυχώς, επτωχεύσαμε!

Η γνωστή και απευκταία φράση επανήλθε στο προσκήνιο. Με την διαφορά ότι τώρα η πτώχευση είναι καθολική. Θεσμών και αξιών συμπεριλαμβανομένων.

Για την οικονομία, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Η μητέρα πατρίς ζητιανεύει εν μέσω διαμαρτυριών για τις μειωμένες μίζες που θα πάρουν οι υπογείως μεσολαβούντες για την αγορά των υποβρυχίων από την Γερμανία, η οποία, παρεπιπτώντως, διαμαρτύρεται για το ύψος της τοκογλυφίας που θα προσφέρει στην ζητιανεύοντα χώρα. Και των διαμαρτυριών από τους περισσότερους κατά κεφαλή πολίτες ευρωπαϊκής χώρας ιδιοκτήτες αυτοκινήτων Porsche Cayenne γιατί θα ακριβύνει η τιμή της βενζίνης. Και των διαμαρτυριών δημοσίων υπαλλήλων γιατί πλέον θα τους ζητήσουν, άκουσον-άκουσον, να εργάζονται! Και να μην συνταξιοδοτούνται στα 32, 35 (η τόσα περίπου) χρόνια. Και οι υπόλοιποι καθωσπρέπει πολίτες να συνεχίζουν την ενασχόληση τους με το ευγενές άθλημα της φοροδιαφυγής, του εθνικού σπορ της χώρας. Η επιβολή νταβατζήδων που θα τους επιτηρούν είναι πλέον αναπόφευκτη.

Εις την νήσον των αγίων, περίπου τα ίδια. Δηλαδή, έτσι θα πρέπει να το είχαμε καταλάβει, πλην όμως, υπνώττουμε! Οι τράπεζες συνεχίζουν να δανειοδοτούν ‘επιχειρηματίες’ που πρώτη τους πράξη είναι η αγορά ίππο-βαρβάτου αυτοκινήτου, εξοχικού στο Πρωταρά, σκάφους (κάποτε μικρού), και μετά, αν περισσέψουν θα πληρώσουν και τις κοινωνικές ασφαλίσεις των υπαλλήλων τους. Αν περισσέψουν όμως, γιατί έχουν και έξοδα για το σπίτι. Και χρωστούν στην εταιρεία, όπου μέτοχοι είναι μόνο το αντρόγυνο, μερικά εκατομμύρια ευρώ από τα καθημερινά τους παρατραβήγματα. Κι ας προσπαθεί καθημερινά ο λογιστής τους να τους συνετίσει (για να μην χάσει και την δουλειά του σύντομα). Οι δε κυβερνώντες με τους οικονομικούς τους γκουρού εν πλήρει υπνώσει, να διαλαλούν πως αδικαιολόγητα μας φοβίζουν οι ξένοι οικονομολόγοι και τα διεθνή χρηματοοικονομικά ινστιτούτα ότι έρχονται δύσκολες μέρες (βλέπε χρόνια) και θα πρέπει να συμμαζευτούμε. Υπάρχει, βλέπεται, η μαγική συνταγή που βολεύει όλους: άστε να δούμε πώς (άν, λεω εγώ) θα εξέλθει η Ελλάς από τα δύσκολα και μετά πράττουμε κι εμείς τα ίδια! Εμ, τι μητέρα πατρίς είναι αν δεν μας δείχνει το σωστό δρόμο;

Ο δε άγιος των αγίων, ο αρχιεπίσκοπος, θέλει να παρακάμψει ένα μικρόν καθεδρικό ναίσκο και να μεγαλουργήσει εγκαινιάζοντας, εν’ όσω ζει, στο κέντρο της Χώρας ένα άλλο, ‘μεγάλον’. Ο θεός να τον προσέχει. Γιατί συγχρόνως, θα επιδοθεί και στη επιδότηση των τουρκοκυπρίων για εγκατάσταση σε άλλα σπίτια στον βορρά, όπως είπε τις προάλλες, «για να αφήσουν ελεύθερα τα σπίτια των προσφύγων μας και αν θέλουν εκείνοι να ζουν απ’ εκεί και να ζούμε κι εμείς απ’ εδώ και να είμαστε όλοι καλά.» Θα συνάξει και τους άλλους δεσποτάδες για σύνοδο που θα ασχοληθεί με την πορεία των συνομιλιών για λύση του κυπριακού. Ευτυχώς, γιατί οι εθνικοί πατέρες των κομμάτων, κυβερνώντες και μη, προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον φαύλο κύκλο που κατασκεύασαν κατά τις συνομιλίες και που χρωμάτισαν με ανεξίτηλα χρώματα κατά την διάρκεια των εκπληκτικών συζητήσεων και δηλώσεων που τις ακολουθούν.

-         Μήπως με την Τζούλια;
-         Ναι, ναι! Μ’ αυτήν μπορεί και να σωθούμε!
-         Priceless!

Saturday 6 March 2010

ΟΧΙ ΚΙ’ ΑΛΛΟΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!


OΧΙ ΚΙ’ ΑΛΛΟΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!

Αρκετοί έχουν ήδη βάλει το χέρι τους, μακρυχέριδες, κοντοχέριδες, τριτοχέριδες,  πολυχέριδες, αριστερόχειρες, δεξιόχειρες, στραβοχέριδες...

Φτάνει πια! Αφήστε την χώρα ανέγγιχτη!



Friday 12 February 2010

Αναμονή


Εν τω μεταξύ, εγώ θα καααάθομαι... και θα περιμένω!

Thursday 28 January 2010

Μια συνομιλία που δεν έγινε ποτέ.



-         Κυρία, τα σέβη μου. Επιτρέψετε μου να εκφράσω την συμπαράσταση μου για το πρόσφατο γεγονός που ταλαιπωρεί εσάς και την οικογένεια σας και να εκφράσω τον αποτροπιασμό μου για την απάνθρωπη πράξη. Εύχομαι να υπάρξει σύντομα αίσια κατάληξη.
-         Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε, μας παρηγορούν λόγια σαν και τα δικά σας.
-         Είχα την τύχη να γνωρίσω τον θανόντα σύζυγο σας τον οποίον πολύ εκτιμούσα για την ειλικρίνεια, την εξυπνάδα, τιμιότητα και το πολιτικό του θάρρος, αν και προσωπικά διαφωνούσα με τις τελευταίες του πολιτικές απόψεις και πράξεις.
-         Δεν είναι λίγοι που μου λένε παρόμοια λόγια, ήταν πραγματικά καλός και τίμιος άνδρας, και πολύ πεισματάρης. Αυτό, το τελευταίο, είναι που τον έβαζε συχνά σε αντιπαλότητα. Αν είχε εχθρούς, που είχε, ήταν εξ αιτίας αυτού του πείσματος.
-         Τι λέτε για τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις με την άφιξη του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ;
-         Μα δεν ξέρω τι να πω, μου λένε πως έρχεται για να καταχωρήσει ότι έγινε αποδεκτό μέχρι τώρα από τις δύο πλευρές, αλλά, ξέρετe, δεν μας δίνουν και πολύ πληροφόρηση. Ότι διαβάζω από τις εφημερίδες και κυρίως τις ξένες, Διαβάζω καθημερινά τον Οψέρβερ, την Λε Μοντ  και τους Φαινάνσιαλ Τάιμς απ’ όπου έχω την περισσότερη πληροφόρηση. Και απ’ όσα μου λένε οι φίλοι και συνεργάτες, ασφαλώς.
-         Θα έχετε, βέβαια, πληροφόρηση και από τον μικρότερο γιο σας.
-         Μα όχι, δεν μου λέει πολλά πράγματα. Είναι, ξέρετε, πολύ πικραμένο το παιδί, έχει ένα μεγάλο θυμό και ξεσπάει, πολλές φορές χωρίς να το καλοσκεφτεί και έτσι πέφτει και σε παγίδες.
-         Είναι κι αυτός πολύ έξυπνος. Μιλάει σωστά όταν μιλά για οικονομικά και διοικητικά θέματα.
-         Ναι, αντιλαμβάνομαι το υπονοούμενο και δεν θα διαφωνήσω πολύ μαζί σας. Ο θυμός του είναι μεγάλος και ελπίζω σύντομα να καταφέρει να τον διώξει.
-         Κι’ εγώ αυτό του εύχομαι. Όταν δει με νηφαλιότητα την ζωή του και τις προοπτικές που έχει ο τόπος μας μετά από μια αποδεκτή λύση και από τις δύο πλευρές, είμαι σίγουρος πως θα αλλάξει απόψεις, θα προοδεύσει στην δουλειά του και την πολιτική και θα γίνει αντάξιος του πατέρα του. Kαλό ταξίδι, κυρία μου.
-         Και σε σας, κύριε.



Monday 18 January 2010



Κυρίες και Κύριοι,

Ας καλυτερέψουμε όσο μπορούμε την ζωή μας και τον τόπο μας. Κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει αυτό για μας. Ο καθένας όπως και όσο μπορεί. Τουλάχιστο να προσπαθήσουμε, όπως λέει και ο ποιητής.

Έχω αφαιρέσει από την σκέψη και το βλέμμα μου όλους τους κακομούτσουνους και όλα όσα με ενοχλούν έτσι ώστε, όταν περπατώ στο δρόμο, στο δικό μου το δρόμο, να νοιώθω ευχάριστα.

Απολαύστε τη ζωή, δεν υπάρχει τίποτα πριν και μετά απ’ αυτή.

Sunday 17 January 2010

Μουσείο Μαυρότζικλας






Κάτι που μπορεί να κάνει κάποιος όταν επισκέπτεται μια μεγάλη πόλη στο εξωτερικό, όταν έχει ελεύθερο χρόνο, είναι να επισκεφθεί ένα μουσείο. Το Μητροπολιτικό στην Νέα Υόρκη, το μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, το Λούβρο στο Παρίσι, το Βρετανικό μουσείο στο Λονδίνο και πάει λέγοντας. Σ’ ένα μουσείο υπάρχει μια λογική στη τοποθέτηση εκθεμάτων, πληροφοριακό υλικό που συνήθως αποτελεί αξιόλογο έντυπο για μια βιβλιοθήκη και προ παντός συνέπεια στην παρουσία αξιόλογων εκθεμάτων που γίνεται από ειδικούς και συνεχώς συντηρείται και ανανεώνεται. Συχνά δίνονται μάχες μεταξύ μουσείων και πινακοθηκών για απόκτηση έργων τέχνης ή έργων ειδικού ενδιαφέροντος.

Στο τόπο μας έχουμε κάποια μουσεία που θα μπορούσαν να γίνουν και πολύ καλύτερα αν δινόταν περισσότερη προσοχή (και χρήματα) από τους ιθύνοντες και τους ειδήμονες.

Άλλο όμως, είναι αυτό που θέλω να πω. Έχετε αντιληφθεί πόσα και τι είδους μουσεία έχουμε; Μια βόλτα στο διαδύκτιο ή και από την ανάγνωση εφημερίδων και περιοδικών ή μια βόλτα στην ύπαιθρο, θα σας δώσει μια ιδέα. Έχουμε ‘μουσεία’ κρασιού, λαδιού, ξιδιού, χαρουπιού, νερού, ππαλουζέ, κοφινιού, μαυρότζικλας και άλλων πτηνών, ορυκτών ή φαγώσιμων που ξεπερνούν τα εκατό, ίσως και διακόσια. Φτιάξε τα, βρε αδελφέ, αλλά είναι ανάγκη να τα ονομάζεις και μουσεία; Ονόμασε τα εκθεσιακούς χώρους, μόνιμη έκθεση, ιδιωτική συλλογή αλλά όχι μουσεία. Τα μουσεία προϋποθέτουν άλλου είδους περιεχόμενο και οργάνωση. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλά τέτοια ‘μουσεία’ γίνονται και ονομάζονται έτσι από δήμους, κοινότητες ή ιδιώτες γιατί έτσι μπορούν να αντλήσουν πόρους και επιδοτήσεις από χρηματοδεξαμενές της κυβέρνησης ή της ευρωπαϊκής ένωσης. Μην τα ονομάζουμε όμως μουσεία γιατί αυτός που τα βλέπει περιμένει να δει κάτι άλλο σ’ ένα μουσείο και όχι αυτά που εμείς συνήθως άγαρμπα και αδέξια τοποθετούμε σ’ αυτά.

Sunday 10 January 2010

Θέλει τζισούρην ποντικόν να πει του κάττου πίσσσ!




Είναι σαφές και γνωστό τοις πάση ότι για να βρεθεί λύση στο κυπριακό πρόβλημα πρέπει να το θέλει η Τουρκία. Και είναι επίσης γνωστό ότι η σημερινή διακυβέρνηση στην Τουρκία, τόσον η πολιτική όσον και η στρατιωτική, δεν επιθυμούν τώρα πια να λύσουν το κυπριακό μέσα στα πλαίσια που είχαν συμφωνηθεί παλαιότερα, εξ’ ου και οι πρόσφατες προτάσεις Ταλάτ. Η ευκαιρία που δόθηκε με το σχέδιο Ανάν δεν πιστεύω πως θα επαναληφθεί. Τώρα πια, είμαστε καταδικασμένοι να συνεχίσουμε να συνομιλούμε για να μην βρούμε, ξανά, όλη την διεθνή κοινότητα εναντίον μας.

Kυρίες και Kύριοι, «θέλει τζισούρην ποντικόν να πει του κάττου πίσσσ!»