Κάποτε πίστευα ότι ένας ευφυής άνθρωπος που επιθυμεί να εργαστεί σκληρά, είναι δυνατό να πετύχει τους στόχους του, αν αυτοί είναι εφικτοί, ή τουλάχιστον να φτάσει τόσο κοντά σ’ αυτούς τους στόχους που να ικανοποιείται το αίσθημα πληρότητας. Ήλπιζα, συγχρόνως ότι κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να πετύχουν την βιώσιμή λύση του κυπριακού προβλήματος.
Τώρα, πιστεύω απλώς ότι υπάρχουν άτομα ικανά να πείσουν τους γύρω τους ότι είναι ευφυείς αν και αυτό πόρρω απέχει από την αλήθεια και ότι πρόκειται να δώσουν κάθε ικμάδα της δύναμης τους για να πετύχουν τους κοινούς σκοπούς, τις κοινές επιδιώξεις των συνανθρώπων τους, ενώ κάθονται αμέριμνα και απολαμβάνουν σιωπηλά την λιακάδα.
Είμαι όμως πλέον πέντε χρονών, έσβησα πέντε μεγάλα κεράκια πριν μερικούς μήνες και πιστεύω ότι όπως δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης, δεν υπάρχουν ούτε τέτοια άτομα. Γι’ αυτό, πλέον, τέτοια άτομα τα γράφω στα τέτοια μου.
5 comments:
Τι χέλεις για δώλο, ε;
Αττοκινητούι; Τατιωτάκια;
Ε;
για είπες εν να βρίξεις;;;
Αγρινό: τον Θησαυρό με την πασιά τζαι τον Ζαχαρία...
Ασέρα: όπου να 'σαι έβριξα...(Θέλω σύνταξη παχουλή όμως)
Μα σοβαρά επίστευκες ότι έσιει έτσι πλάσματα; Τον Ζαχαρία με την πασιά θέλω τον τζιαι ργιώ.Μια χαρά ήταν τότε.
χα χά χα!! Εσύ δεν ηπηρέτησες την πατρίδα τζιαι τον αντικατοχικό αγώνα. Αγγούρι σύνταξη :)))
Post a Comment