Friday 29 July 2011

Monsieur le Président


Boris Vian - Le Déserteur 

Monsieur le Président
Je vous fais une lettre
Que vous lirez peut-être
Si vous avez le temps
Je viens de recevoir
Mes papiers militaires
Pour partir à la guerre
Avant mercredi soir
Monsieur le Président
Je ne veux pas la faire
Je ne suis pas sur terre
Pour tuer des pauvres gens
C'est pas pour vous fâcher
Il faut que je vous dise
Ma décision est prise
Je m'en vais déserter

Depuis que je suis né

J'ai vu mourir mon père
J'ai vu partir mes frères
Et pleurer mes enfants
Ma mère a tant souffert
Elle est dedans sa tombe
Et se moque des bombes
Et se moque des vers
Quand j'étais prisonnier
On m'a volé ma femme
On m'a volé mon âme
Et tout mon cher passé
Demain de bon matin
Je fermerai ma porte
Au nez des années mortes
J'irai sur les chemins

Je mendierai ma vie

Sur les routes de France
De Bretagne en Provence
Et je dirai aux gens:
Refusez d'obéir
Refusez de la faire
N'allez pas à la guerre
Refusez de partir
S'il faut donner son sang
Allez donner le vôtre
Vous êtes bon apôtre
Monsieur le Président
Si vous me poursuivez
Prévenez vos gendarmes
Que je n'aurai pas d'armes
Et qu'ils pourront tirer

Thursday 28 July 2011

Υπερβάσεις


Σήμερα, συμφωνώ με κάτι από τα πολλά που είπε το δηκο, ότι οι δυσκολίες των καιρών επιβάλλουν όλοι να προβούμε σε υπερβάσεις, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της δημοκρατίας.

Tuesday 26 July 2011

Ο Μεγάλος Φιλέλλην

Πόσα ν’ αντέξει ένας Φιλλέλην Κύπριος όπως τον Μεγάλο Μιχάλη Κακογιάννη. Σχεδόν ενενήντα χρόνια καδράρει το συναίσθημα, τον πόνο, το νταιλίκι και την μαγκιά του Έλληνα. Ευτυχώς που δεν πρόλαβε να καδράρει και την τελευταία μας ντροπή, την μεγάλη ντροπή και τον θυμό. Αυτά, κανείς δεν θέλει να τα θυμάται. Φτάνει να μεριμνήσουμε να μην ξεχάσει τους αίτιους η δικαιοσύνη. Όσο για τις πολιτικές ευθύνες..., άστα.

Αυτό που αξίζει όλοι να θυμόμαστε είναι την Στέλλα, τον Ζορμπά, το Πρωινό Ξύπνημα, την Ηλέκτρα, την Ιφιγένεια και τα τόσα όσα μας άφησε ο Μεγάλος Μιχάλης Κακογιάννης.

Αιωνία του η μνήμη.

Thursday 14 July 2011

Διάγγελμα προς Πρόεδρο

Αγαπητέ Δημήτρη,

Οι νεκροί δεδικαίονται. Οι ζώντες, όμως, πρέπει να αποδεικνύουν καθημερινά ότι ενεργούν ορθά.

Λυπάμαι, δεν έπεισες, ούτε και σε βοηθούν οι τριγύρω σου που ενορχηστρωμένα προσπαθούν, ματαίως, να σε υπερασπισθούν. Γιατί απλά επικαλούνται άσχετα θέματα και επιμελώς αποφεύγουν να μιλήσουν για την ταμπακέρα.

Σε προτρέπω, έστω και την υστάτη, να βγάλεις το λουρί που σου έχουν φορέσει και να περπατήσεις μέσα στον λαό σου.

-         ΥΓ. Έμαθα από φίλο πως φρόντισες να μαζευτούν τα καλλωπιστικά χαλίκια από τον κυκλικό κόμβο στο προεδρικό. Αυτό είναι πολύ καλό, φαίνεται πως αρχίζεις να βλέπεις δίπλα σου και να προνοείς. Συνέχισε. Θα μπορούσες να απαγορεύσεις και την πώληση γιαουρτιών. Και των ζαρζαβατικών.

Tuesday 12 July 2011

Τιμή, Σύνεση και Θυμός


Τιμή, πρέπει, στους αδικοχαμένους. Κουράγιο στους συγγενείς και φίλους.

Οικονομία στην ενέργεια, φειδώ στην χρήση ενεργοβόρων συσκευών και μηχανημάτων. Ας φανούμε συνετοί, τουλάχιστο σ’ αυτό.

Δεν θέλω να διερευνηθούν τα αίτια του τραγικού συμβάντος σε βάθος. Δεν θέλω να διορισθεί επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα αίτια. Θέλω, και αναμένω, μετά το πέρας του τριήμερου πένθους ή και νωρίτερα, να τελέσουν χαρακίρι οι ψηλά στην ιεραρχία υπαίτιοι.

Είναι τοις πάσι γνωστόν ποιοι ευθύνονται, δεν χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.

Εν τω μεταξύ, εισηγούμαι όπως τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου και συνεπικουρούμενοι από όλα τα ανώτατα στελέχη της εθνικής φρουράς, υποχρεωθούν να ραντίζουν εκ περιτροπής με το λάστιχο τα άλλα εμπορευματοκιβώτια παρομοίων υλικών που ‘φυλάσσονται’ στην Παλώδεια ή και αλλού, έως ότου τούτα αποδειχθεί πως είναι ασφαλή ή μέχρις ότου τα καταστήσουν ασφαλή. Έτσι θα δώσουμε την ευκαιρία στους μπούκκιδες, που τόσον προστατεύουν οι κυβερνώντες,  να οργανώσουν στοιχήματα σε ποιου την σειρά θα γίνει η επόμενη έκρηξη.

Monday 11 July 2011

Έκρηξη και Χαρακίρι


Διερωτώμαι αν ο υπουργός άμυνας θα παραιτηθεί και μετά θα κάνει χαρακίρι ή αν θα κάνει χαρακίρι αμέσως.

BBC

11 July 2011Last updated at 06:37 GMT

Cyprus: Eight dead in blast near Zygi naval base


At least eight people have been killed in a blast at a munitions dump in southern Cyprus.
Early reports said a fire broke out near the Evangelos Florakis naval base at Zygi in the early hours of the morning.
Two containers of explosive caught fire, a police spokesman told the semi-official CNA news agency. There were 98 containers in the depot.
The fire is not yet under control, says the BBC's Tabitha Morgan in Nicosia.
The number of people injured is not yet known.
The island's largest electricity station has been knocked out, causing widespread power cuts, a spokesman for the state-run utility told the Reuters news agency.
The Vassilikos power plant lies close to the naval base.
'Total mess'
The blast was "rather like a sonic boom", eyewitness Hermes Solomon told the BBC. He was staying in a caravan on a campsite not far from the base.
"The doors crashed together, the glass blew in - windows, door frames, things left their shelves. It was a total mess inside, as though a bomb had hit the place."
There are suggestions the explosives were confiscated from a ship travelling from Iran to Syria two years ago, our correspondent reports.
The explosives were being stored in a munitions dump near the base, she adds.
State television said the blasts caused extensive damage to property in the area and sparked wildfires in nearby scrubland in the tinder-dry summer conditions.
The navy is the smallest element of the Greek Cypriot armed forces, consisting mainly of patrol vessels, our correspondent says.

Friday 8 July 2011

Να ‘στε καλά.

Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ιδιαίτερα ψηλό δείκτη νοημοσύνης για να αντιληφθεί πως όσοι, για δικούς τους λόγους, δεν επιθυμούν θετική κατάληξη των συνομιλιών, θα βρίσκουν πάντοτε αρνητικά σημεία σε οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται, και από οιονδήποτε αυτή γίνεται, ώστε να αποτρέψουν μια πιθανή επίλυση του παρόντος κυπριακού προβλήματος. Ούτε και είναι δύσκολο για οιονδήποτε διαθέτει στοιχειώδη νοημοσύνη να εφευρίσκει κάθε φορά αρνητικά σημεία και να τα ονομάζει με κραυγές ως θεμελιώδη που αν δεν αλλάξουν δεν μπορεί να γίνει καμία λύση αποδεκτή.

Αρνητικά σημεία πάντοτε θα υπάρχουν. Όσο κι αν έχουμε το ιδεατό δίκιο με το μέρος μας, έχουμε κάνει λάθη για τα οποία πληρώνουμε και από τα οποία θα συνεχίσουμε να υποφέρουμε.

Το ζητούμενο, για μένα τουλάχιστο, είναι να βρεθεί μια φόρμουλα που να επιτρέπει σ’ όλους όσοι ζουν σ’ αυτό το νησί να το χαίρονται σε κατάσταση ειρήνης, χωρίς τον φόβο μιας ακόμα βίαιης αλλαγής των συνθηκών. Τούτο θα επιτρέψει την ευημερία και πρόοδο των εν τη νήσω τούτη κατοικούντων.

Ποιο είναι όμως το ζητούμενο από όσους επιδιώκουν την μη επίτευξη συμφωνίας; Προσωπικά δεν μπορώ να απαντήσω γιατί αν και αντιλαμβάνομαι λόγους που πολλοί ασπάζονται και δεν το λένε, όπως για παράδειγμα την διατήρηση οικονομικών πλεονεκτημάτων, σε προσωπική, οικογενειακή, πολιτική ή ομαδική βάση, αδυνατώ να τα θεωρήσω ικανά να με ωθήσουν στην απόρριψη της ιδέας περί ειρηνικής συμβίωσης.

Η κατάθεση και καταγραφή των αρνήσεων έχει αρχίσει από χθες το απόγευμα αλλά δεν έχει ακόμα κορυφωθεί. Αναμένονται μύδροι από τους γνωστούς πολιτικούς. Εύχομαι σ’ αυτούς να είναι πάντα καλά και να μην τους λάχει κάτι που δεν θέλουν ή που δεν μπορούν να δεχθούν και να αντέξουν.

Δεν αναμένω τίποτα.



Wednesday 6 July 2011

Κατά Συρροή Πηδήματα


Προτού καν στρώσ’ η καμαριέρα το κρεβάτι, την κάνει ο καν με ελαφρά πηδηματάκια. Το μεγάλο πήδημα έγινε, όπως λένε, ‘δημοσιογραφικά’ στην γαλλία. Ας είναι. Με των άλλων τα πηδήματα θα ασχολούμαστε τώρα; Τα δικά μας να βλέπουμε, που μας ξεχειλώσανε. Α! Για να μην ξεχνιόμαστε, είναι κι ο Κυριάκος Ιωάννου. Αυτός κι αν πηδάει!

Πηδώντας το προηγούμενο θέμα, θα ήθελα να αναφερθώ στην προετοιμασία εποίκησης της Αμμοχώστου. Όχι από τούρκους αλλά από τους Αμμοχωστιανούς που άρχισε από το 1974 και ακόμα δεν εξετελέσθη. Τις όποιες κατά καιρούς ευκαιρίες παρουσιάστηκαν τις πήδηξαν δεόντως οι άρχοντες πολιτικοοικονομικοί μας παράγοντες. Ας είναι κι αυτό, εμείς βλέπουμε μόνο μπροστά. Και δεν αναμένουμε τίποτα.




Monday 4 July 2011

Λάμνε στην εφτζή του θεού

Στο καλό, γιόκκα μου, να ‘σιεις τες εφτζιές μου τζαι που τα είκοσι μου νύσσια, στο καλό, γρουσέ μου τζαι να προσέχεις. Να τζοιμάσε γλήωρα τζαι ανώρας, τζαι να ξυπνάς το πωρνόν με τες όρνιθες, να σάζεις το γάλαν σου τζαι να το πίννεις ούλλον τζαι να τρώεις νάκκον χαλλούμι ποτζείνα της θκιάς σου της ελεγκούς  που ΄σσιει μες την κούμνα με τα ποξαμάδκια τα κούκκουρα που σου έβαλα μες τον ποξιάν. Τζαι να πελλετάς γυρόν σου μεσ’ τες στράτες, ν’αγροικάς άμα σου παίζουν πουρού τζαι να πηαίννεις όχτον – όχτον. Τζ’ όι να σε φαράσει καμιά ξενιτσιή σαν τζείν’ τον αχαίρευτον τον στρος καν, να βαώννεις την πόρτα πριχού να τζοιμηθείς. Τζ’ άμαν σου δκιούν, να το πιάννεις τζαι να το τρώεις τζαι να διάς τζαι σού ότι έσσιεις τζαι μπορείς. Άτε, άμε στο καλό αππάριν μου τζαι ννα παρατζείλω μια λαμπάα ίσσια με ΄σένα να την πάρω ης παναίας του τζύκκου να σε γλέπει τζεί στα ξένα που σε πέμπουσιν. Να μείνεις ήσυχος, να μέν συντρομάζεσε τες νύχτες τζ όι να ξιππάζεσε  τζ’ εμάς εν να μας γλέπει ο γιαννής τζ’ ο χαριλλής, να μέν έσσιεις καμιάν έννοιαν. Άτε πουλαρούιν μου, λάμνε στην εφτζή του θεού τζαι να σε δω γιατρόν σαν το λυσσαρίδην ή δικηόρον σαν τον μακαρίτη τον τάσσον. Λάμνε, γιόκκα μου, που να σε δω δεσπότην. Λάμνε, που να σε δώ μακάριον.

Friday 1 July 2011

Κάτω ρε που τα καλάμια


Πληρώνω τους φόρους μου (σαν μαλ...ς), συμπεριλαμβανομένου και το φόρου βλακείας. Επομένως, απαιτώ να έχω το δικαίωμα να λέω ότι βλακεία θέλω, να κάνω τατουάζ σε όποιο σημείο της κορμάρας μου θέλω, ν’ αφήνω μούσια, μουσούδκια, μύστακες και μουστακούδκια και να ψαρεύω με το καλάμι μου όπου γουστάρω. Ακόμα, απαιτώ να μπορώ όποτε μου κάνε κέφι να καβαλάω το καλάμι, όπως κάνουν και τόσοι άλλοι και προ παντός οι κυβερνοκένταυροι, πολιτικοί, τεχνοκράτες, τεχνοκράκτες και αρπάκτες. Εδώ που τα λέμε, δύσκολα βλέπεις πλέον καλαμιώνες. Κάποτε είχαμε πολλούς, κόβαμε καλάμια για ψάρεμα, για να κάμουμε πετάσσια, πιτσίκλες, πιδκιάβλια και πολλά άλλα χρήσιμα και άχρηστα. Στην εποχή μας που οι καλαμιώνες εκλείπουν, πού τα βρίσκουν όλοι αυτοί τα καλάμια που καβαλάνε; Ρε αιθεροβάμονες, ρε αστροναύτες, φέρτε τον νου σας.