Πόσα ν’ αντέξει ένας Φιλλέλην Κύπριος όπως τον Μεγάλο Μιχάλη Κακογιάννη. Σχεδόν ενενήντα χρόνια καδράρει το συναίσθημα, τον πόνο, το νταιλίκι και την μαγκιά του Έλληνα. Ευτυχώς που δεν πρόλαβε να καδράρει και την τελευταία μας ντροπή, την μεγάλη ντροπή και τον θυμό. Αυτά, κανείς δεν θέλει να τα θυμάται. Φτάνει να μεριμνήσουμε να μην ξεχάσει τους αίτιους η δικαιοσύνη. Όσο για τις πολιτικές ευθύνες..., άστα.
Αυτό που αξίζει όλοι να θυμόμαστε είναι την Στέλλα, τον Ζορμπά, το Πρωινό Ξύπνημα, την Ηλέκτρα, την Ιφιγένεια και τα τόσα όσα μας άφησε ο Μεγάλος Μιχάλης Κακογιάννης.
Αιωνία του η μνήμη.
No comments:
Post a Comment