Τζι’ αν εν κακόν ... εξόριστο!

Λοιπόν, για να μην παρεξηγούμαστε, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣ, ποτέ δεν ήθελα να ήμουν. Αν και στα νιάτα μου ίσχυε πολύ η ευχή «...τζιαί να σε δω μάνα μου γιατρό ή δικηγόρον...», η ευχή σε μένα δεν έπιασε, τουλάχιστον κατά το πενήντα τοις εκατόν... Πολλούς γιατρούς τους συμπαθώ και διατηρώ στενές φιλικές σχέσεις με αρκετούς του είδους. Με ορισμένους άλλους είμαι αναγκασμένος να συνευρίσκομαι για ιατρικούς λόγους, κτύπα ξύλο... τίποτε το σοβαρό, τα συνηθισμένα: ψηλή χοληστερόλη, τρυγλυκερίδια, ψηλή αρτηριακή πίεση, σάκχαρο στα ύψη του αποδεκτού, κτλ.

Ακόμα μία διευκρίνηση που θεωρώ αναγκαία, είμαι λάτρης του καλού φαγητού, και μεγάλος λάτρης του καλού κρασιού. Από χρόνια είμαι ακόλουθος της επικουρικής φιλοσοφίας και όπως λένε και άλλοι, «η ζωή είναι σύντομη για να πίνουμε κακό κρασί».

Βρίσκομαι, λοιπόν, εδώ και αρκετά χρόνια καθημερινά μπροστά σε διλήμματα του είδους, αυτό μου αρέσει άλλα είναι πολύ λιπαρό (βλέπε τυριά, πού είναι το άλλο μου πάθος), αυτό το τυρί θέλει το τάδε κρασί αλλά αν ανοίξω κι’ άλλο μπουκάλι θα ακούσω τις φωνές, και άλλα παρόμοια. Εδώ, για παρένθεση, να αναφέρω και την εξειδικευμένη μου λατρεία, που είναι τα επιδόρπια κρασιά όπως τα γαλλικά sauternes, τα ουγκρικά tokaji, η κυπριακή κουμανδαρία, τα μοσχάτα των ελληνικών νησιών όπως τα vinsanto από την Σαντορίνη, και άλλα πολλά. Συνδυάζονται τούτα θαυμάσια με παλαιωμένα (μουχλιασμένα ή/και βρομισμένα) τυριά roquefort, munster, stilton κ.α.

Για να είμαι σε θέση να απολαμβάνω όλα αυτά που μου αρέσουν, που δεν είναι μόνο όσα παρέθεσα πιο πάνω, κατά καιρούς κάνω προσπάθειες να βελτιώσω την σωματική και λειτουργική μου κατάσταση ακολουθώντας προσεγμένη διατροφή και αυξάνοντας το χρόνο που αφιερώνω σε αεροβική άσκηση. Ευτυχώς για μένα, έχω και ένα άλλο πάθος, την θάλασσα και το κολύμπι καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Έτσι αφιερώνω πολλές ώρες την εβδομάδα κολυμπώντας ή περπατώντας με ταχύ ρυθμό σε ακροθαλασσιές. Κερδίζω λοιπόν το καθημερινό μου φαγητό και κρασί με την απώλεια θερμίδων.

Όσες όμως προσπάθειες κι’ αν κάνω, δεν βγαίνω νικητής απ’ αυτήν την άνιση μάχη με τους αριθμούς των αιματολογικών αναλύσεων. Για μερικά χρόνια βρήκα την λύση: έκοψα τις αναλύσεις! Δεν κράτησε όμως πολύ, οι συνθήκες με πήραν πίσω στα μικροβιολογικά εργαστήρια και φτού κι’ απ’ την αρχή.

Βρήκα τότε άλλη μέθοδο. Άρχισα να μορφώνομαι ιδιωτικά για τα διάφορα που με απασχολούν όπως την χοληστερόλη, κ.α. Άστα! Όσα πιο πολλά μαθαίνεις τόσο πιο άσχημα την έχεις. Είδα και αρκετούς πιο ειδικούς επί του θέματος και άρχισα την προσθήκη (η την αποφυγή) ορισμένων φαγητών και συμπληρωμάτων διατροφής. Βρε τι πίτουρα βρώμης έχω καταναλώσει, λεκιθίνες, αγριοραδίκια, ψάρια του ατλαντικού, τα αποτελέσματα εκεί. Στα ύψη όλα. Λένε λοιπόν τρεις γιατροί (ειδικοί βέβαια) κατά σειρά: θα παίρνεις χάπια για την χοληστερόλη και την πίεση, ασπιρινούλες και τα τοιαύτα. Και παίρνω χάπια. Τα χάπια μου...! Και να τα βράσω αφού και αυτά δεν κατάφεραν και πολλά πράγματα. Μειώθηκαν οι τιμές αλλά πάλι είναι πέραν των επιτρεπτών ορίων. Παρεπιπτώντως, μέχρι πριν μερικά χρόνια τα όρια ήταν πιο ψηλά, αλλά φαίνεται άργησα να γεννηθώ.

Μπαίνει τώρα και ο μεγάλος φταίχτης στο παιγνίδι. Το Άγχος! Αυτό λένε όλοι, ειδικοί και μη, φταιει για όλα μου τα κακά. Αυτό φταιει που δεν μπορώ ελεύθερα να κτυπώ επί καθημερινής βάσεως τα τυριά μου και τα κρασιά μου. Και η κάβα μου έχει πια ξεχειλίσει. Άλλο πρόβλημα πάλι και τούτο. Γιατί βλέπετε, στη κάβα δεν βάζεις μόνο κρασιά που είναι για παλαίωση αλλά και πολλά που είναι για να τα πιεις τώρα, άντε σε ένα-δύο χρόνια. Και πώς να προσκαλείς φίλους για φαγητό και εσύ να μην μπορείς να ανοίξεις και να απολαύσεις τα κρασιά σου.

Φταιει λοιπόν το άγχος. Και βρήκα και γι’ αυτό την λύση. Από πού προέρχεται το αναθεματισμένο άγχος; Πρωτίστως από τις έγνοιες της δουλειάς. Ναι, μα η δουλειά που κάνεις σ’ αρέσει, την απολαμβάνεις - και είναι αλήθεια. Πλην όμως, άμα παρατήσω την δουλειά και βγω στη σύνταξη (μα από τώρα;) θα είμαι πιο χαλαρός αφού κάθε μέρα θα ψαρεύω (τι άλλο κάνει ένας συνταξιούχος), δεν θα έχω πίεση ούτε και χοληστερόλη, αφού η σύνταξη ποτέ δεν φτάνει για να αγοράζεις καλά τυριά και κρασιά. Όχι, ούτε και τούτο δεν είναι η λύση.

Έχουμε λοιπόν, τώρα, να αντιμετωπίσουμε:-

- Ψηλή χοληστερόλη

- Ψηλή πίεση

- Λιγάκι ψηλό σάκχαρο (εδώ βλέπε και κληρονομικότητα)

- Άγχος

- Περιττά κιλά (αν και δεν το παραδέχομαι, άλλοι το λένε)

- Κάποια πονάκια κατ καιρούς

- Άλλα που δεν ξέρω και ούτε θέλω να μάθω.

Και τι κάνουμε; Μα φυσικά, ανοίγουμε τον χρυσό οδηγό! Τι είναι αυτό, μη ρωτάτε τώρα. Θα μάθετε στο επόμενο - όταν θα ολοκληρώσω τις γνώσεις μου!