Saturday 12 September 2009

να λέμε τα σύκα: σύκα


(...)

ΚΑΙ να, αδελφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε

ήσυχα - ήσυχα κι απλά.

Καταλαβαινόμαστε τώρα - δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί

θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουν το ίδιο βάρος σ' όλες

τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη

έτσι να λέμε πια τα σύκα: σύκα, και τη σκάφη: σκάφη,

κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: «τέτοια ποιήματα

σου φτιάχνουμε εκατό την ώρα» Αυτό θέλουμε κι εμείς.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,

απ' τον κόσμο

εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο

Γιάννης Ρίτσος



5 comments:

Aceras Anthropophorum said...

ενέπνευσες με τζιαι εστόλισα κάποιον στο προεδρικές. Έτσι για να λέμε τα σύκα σύκα τζιαι τη σκάφη σκάφη

Eva Neocleous said...

Επίκαιροι και διαχρονικοί οι στίχοι του Ρίτσου.
Σήμερα που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και που συστηματικά γίνονται αντικείμενο καπηλείας...

Anef_Oriwn said...

Εκκαθαριστή,
Λες να μάθουμε να κουβεντιάζουμε και να καταλαβαινόμαστε με τους τουρκοκύπριους; Και δεν μιλάω για σένα και για μένα...

rose said...

δεν μαθαμε ...

εχει καει το κέντρο στον εγκεφαλο

δεν θα μαθουμε ποτε

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Ακόμα ελπίζω...!