Thursday 24 March 2011

Χαλλούμια....!


Σαράντα χρόνια τούρτζικα τζ’ ακόμα να συμφωνηθεί το πρότυπο για το χαλλούμι. Οι αιγοπροβατοτρόφοι, η μόνη δηλαδή ελπίδα για να γίνει η σωστή τυποποίηση, δηλαδή το χαλλούμι να γίνεται εξ ολοκλήρου από αιγοπρόβειο γάλα (όπως ήταν πάντα δηλαδή) ή τουλάχιστον με το μεγαλύτερο ποσοστό από αιγοπρόβειο, αφού φώναξαν, έχυσαν γάλα στους δρόμους, μετά τα μάζεψαν οι καημένοι γιατί κάποιο τους υποσχέθηκαν να αγοράσουν το γάλα τους. Και αφού πεινούσαν, αποδέκτηκαν. Αποτέλεσμα, το καλό χαλλούμι ανήκει πλέον στην σφαίρα της μυθολογίας. Το θυμόμαστε, μερικοί που είμαστε πιο μεγάλοι, σαν αμυδρή ανάμνηση. Τώρα θα αρχίσουν κάποιοι να μου λένε, πήγαινε στον τάδε ή στον άλλο τάδε να δείς τι ωραία χαλλούμια που κάμνει, όπως τα πρωτινά. Αλλά το θέμα είναι να γίνει ‘στάνταρτ’ το γνήσιο χαλλούμι, όχι μουσκουρούθκια. Ακόμα ένας κακός ερασιτεχνισμός.
A blessing in disguise, όπως λένε στα βόρεια, αφού το ύψος της χοληστερόλης μου τέτοια δεν επιτρέπει πια.

9 comments:

Anef_Oriwn said...

Εκκαθαριστή,

Εγώ δεν θα ΣΟΥ πω «... πήγαινε στον τάδε ή στον άλλο τάδε να δείς τι ωραία χαλλούμια που κάμνει, όπως τα πρωτινά», αλλά αν πραγματικά θες να (ξανα)δοκιμάσεις τέτοιο χαλλούμι [από 100% κουελλίσσιο γάλα, με χρώμα κιτρινωπό και με αλάτι τη θάλασσας τζιαι θκυόσμην μυρωδάτο], κόπιασε [αν δεν φοάσαι ότι εν να ψηλώσει περαιτέρω η χοληστερόλη ΣΟΥ] μια μέρα να πάμε στο πατρικό μου στο χωρκόν. Κάμνει ακόμα η μάνα μου, αν και έχει μπει πια στα χρόνια! Το ‘χω ξαναγράψει – ρίξε και μια ματιά στην ανάρτηση μου με αρ. 68/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/11/682009.html.

Υ.Γ.: Η φωτογραφία με τους γαάρους τι σχέση έχει με το θέμα της ανάρτησης;

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Άνευ, η πρόσκληση/πρόκληση σου είναι πράγματι δελεαστική και δεν αμφιβάλλω καθόλου για την ποιότητα των χαλλουμιών της Μάνας σου. Μόνο που είπες θαλασσινό αλάτι και δκυόσμην,εκατάλαβα. Μούσκος!

- Οι γάροι παν παντού...

Anonymous said...

Εντάξει, δεν πιστεύκω να επεινούσαν οι αιγοπροβατοτρόφοι, και μάλιστα σύμφωνα με την κυβέρνηση συμπεριφέρθηκαν με αγνωμοσύνη, αφού η συμφωνία για 51% έγινε, αλλά απλώς χρειάζεται χρόνος για να εφαρμοστεί.

Και ο υπουργός λέει, δεν είναι κρίμα να χάσουν από τώρα τη δουλειά τους τόσα πλάσματα, ας περιμένουν λίγο οι αιγοπροβατοτρόφοι!

Φυσικά ούτε αυτή η δειλή κυβέρνηση έπιασε το νόημα: το γνήσιο χαλλούμι *δεν* περιέχει γάλα της κατσέλλας, αλλά τώρα ποιος τα βάζει με τους κατσελλάρηδες!

Αντί να τολμήσουν και να στηρίξουν την παράδοση, προσπάθησαν να μοιράσουν τη διαφορά…

Με την ευκαιρία, επί της προηγούμενης, επίσης τραγικής κυβέρνησης, είχε προκύψει θέμα γιατί οι τεχνοκράτες μας δεν δέχονταν να δηλώσουν στην ΕΕ ως περιγραφή το χαλλούμι/helim, αφού λέει η τουρκική λέξη είναι απλή παραφθορά της ελληνικής ορίτζιναλ!

Ελληνικής;;;


Στροβολιώτης.

Anef_Oriwn said...

Εκκαθαριστή,

Όποτε θες μπορούμε να υλοποιήσουμε την «πρόσκληση/πρόκληση». Απλώς στείλε ένα email!
Πάντως εξαιρετικό είναι και το πρόβειο το γιαούρτι παρ’ όλο που στην αγορά δύσκολα πετυχαίνεις καλό βιομηχανοποιημένο γιαούρτι. [Απ’ αυτά που εγώ δοκιμάσει το πιο εύγεστο είναι του “Κκαντή” - σε πήλινο δοχείο κι όχι πλαστικό. Κάνουμε και απλήρωτη διαφήμιση, gamoto!]…

*************************
Strovoliotis,

Μπορεί να ακουστώ και γραφικός αλλά το ζήτημα είναι πρώτα και κύρια ταξικό. Τα προβλήματα των αιγοπροβατοτρόφων [που οι πλείστοι δεν είναι μεγαλο-κτηνοτρόφοι, όπως οι κατσελλάρηες, αλλά μικρο-βοσκοί ή έχουν το επάγγελμα ως δεύτερη ασχολία] είναι τεράστια! Αλλά όπως σωστά λες «... ποιος τα βάζει με τους κατσελλάρηδες ...» που αποτελούν την κτηνοτροφική ελίτ του τόπου... Και το ζήτημα δεν είναι αν «επεινούσαν οι αιγοπροβατοτρόφοι», αλλά πως υλοποιείται μια ειλημμένη απόφαση που κατοχυρώνει και τα δικά τους συμφέροντα. Κι έχω την άποψη πως θα μπορούσαν οι ίδιοι οι αιγοπροβατοτρόφοι [ίσως και με εγγυήσεις του κράτους] θα μπορούσαν να συστήσουν συνεταιριστική/συνεργατική βιομηχανία για παραγωγή αιγοπρόβειου χαλλουμιού [και να μην χύνουν στους δρόμους το γάλα].

Χαλλούμι υπάρχει και στις γειτονικές αραβικές χώρες [όπως στη Συρία] και νομίζω πως λέγεται helim …

Aceras Anthropophorum said...

Ο λόγος που τυποποιείται έναν προϊόν δεν είναι για να δοξαστεί η παράδοση. Είναι μια κανονική ιστορία μάρκεττίν για να φέρει αποκλειστικά οικονομικά ωφέλη. Εν αλήθκεια ότι παλιά οι κατσέλλες ήταν λλίες, είχεν όμως. Εγώ αθθημούμαι τα χαλλούμια της Πεππίνας που ήταν παραδοσιακότατα 100%. Είσιεν που εκάμναν τζιαι με γάλαν σου βουθκιού σε μερικά χωρκά. Εμυρίζαν αλλιώς που τα κουελλίσιμα, αλλά τί πειράζει να έχει χαλλούμιν πρόβειον 100% τζιαι χαλλούμιν 50%. Ο καταναλωτής ας θκιαλέξει.

Όσον για τα εκτροφεία αιγοπροβάτων, δεν νομίζω τζιείνος που εθανάτωσεν 3500 αίγες στην Δρομολατσιάν που την τρομώδην νόσον να ήταν μικροβοσκός. Την άλλην ημέραν ήμουν στον Ακάμαν τζιαι θα είχεν 1000 ρίφκια ξαπόλιτα που εκαρτερούσαν το Πάσκαν.

Βιομηχανία τζιαι η μιά, βιομηχανία τζιαι οι άλλη. Τζιαι οι μέν μες τα σκατά, τζιαι οι άλλοι. Βοσσιοί ελάχιστοι εμείναν τζιαι λουλλουπίζουν ωστι να παν τζιαι τζιείνοι.

Όσον για το τζιτρινωπόν χαλλούμιν το κοτσινοχωρκάτικον (τζιείνον που μ΄αρέσκει) δεν αρέσκει σε κανέναν Σκούλλον που το τρώει αρμυρόν θάλασσαν τζιαι ξασπραρέτιν σαν το σιόνιν (α μάνα μου, ας μείνουν μάυρα που την κκελέν τους). Ως τζιαι τες φλαούνες τρων τες αλμυρές λύσσαν τζιείκάτω.

Άτε τωρά πον να κάμει ο Πίττας παραδοσιακόν χαλλούμιν, με πιθκιάν που τα στομάσια του σιοιρκού ή του αρνιού γάλακτος, ποσφυμένον στο σιαίριν μες το ταλάριν (απαγορεύουνται τα ταλάρκα που την ΕΕ, θέλει πλαστικά)...

Άτε καλήν ώρεξην. Αν ισχύει η πρόσκληση τζιαι για μέναν Άνεφ, μπορεί να είμαι τζιείκάτω την Λαμπράν πον να μυλλώννουμεν τζιόλας.

stalamatia said...

Εν ηξέρω τι γίνετε με τα χαλούμια ,αλλά ένα κίτρινο παλαιό (χωρίς αππιητούρκα επεθύμησα το.

Anef_Oriwn said...

Ένεκα του ότι εμεγάλωσα μες τες μάντρες [τζιαι τα «σκατά» που λαλεί τζι’ ο παρέας ο Aceras] τζιαι επειδή έγινε τζι’ αναφορά στ’ όνομα μου είπα να κάμω ακόμα μια παρέμβαση τζιαι ελπίζω να μεν γίνουμαι φορτικός!

Οι μεγάλες βιομηχανοποιημένες φάρμες αιγοπροβάτων εν λλίες [σε σύγκριση μ’ εκείνες των αγελάδων] ... Πάντως και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιούνται πλέον ξένοι εργάτες [ακόμα και ως «βοσσιοί»]. Στην περιοχή των Κοτσιηνοχωρκών έχω δει “σκουρούθκια” να κάμνουν τους βοσκούς σε κουπάθκια!

Το χαλλούμιν το παφίτικο πέραν που «ξασπραρέτιν σαν το σιόνιν», εν τζιαι ξερόν πόξυλον, ενώ το κοτσιηνοχωρκάτικον έστω τζιαι παλιόν [τζιαι χωρίς αππιητούρκα – όπως το θέλει τζιαι η Stala(g)matia] εν μαλακόν!

****************
Aceras,
Οι προσκλήσεις ισχύουν πάντοτε για ‘ΣΕΝΑ! Αν θα έρτεις το Πάσκαν πες μου να δώσω παραγγελίαν να έχει έτοιμα
χαλλούμια φρέσκα! Πριν μερικές μέρες ο τζι’υρης ΣΟΥ ελάλεν του Ζάουρα [εν υποψήφιος για τες εκλογές] τζιαμέ στον σύλλογο, πως εν να έρτεις τζιαι για τους ψήφους!!! Αληθεύει; Πάντως πα’ στην κουβέντα αθθυμηθήκαμε τζιαι την εποχή της “Μπουάτ”!

Aceras Anthropophorum said...

θα έρτω αλλά δεν αποφάσισα ακόμα αν θα ψηφίσω :))

the Idiot Mouflon said...

Εεεεεεε... έτο πάει ποτζεί... πιάστον ρεεεεεε.....

http://hlithioagrino.blogspot.com/2011/03/blog-post_22.html