Friday 22 July 2016

22 Ιουλίου 1974

Σαν σήμερα, οι τούρκοι σκότωσαν τον φίλο μου στην Αμμόχωστο.

3 comments:

Aceras Anthropophorum said...

Κάπου μου έντζισες τζιαι έκαμες την καρκιά μου να σπαράξει. Επρόβλεψεν το ο Σουρής 60 χρόνια πίσω. Δέ το τούτο που το λεπτό 31.00 μέχρι το 33 https://youtu.be/LACvNl5Cjhw

dokisisofi said...

Λιτό, λακωνικό, φορτωμένο συναίσθημα το ποστ σου, και η γαλήνη της θάλασσας σε απόλυτη αντίθεση. Σαν μωρό παιδί που λέει κάτι που του σπαράζει την καρδιά έχοντας πίσω του έναν πίνακα ζωγραφικής. Λυπάμαι πολύ. Όταν χάνεις φίλο, χάνεις Θεό. Το πλέον δυσαναπλήρωτο κενό. Τόσο σπάνιο να ταιριάξεις με κάποιον, και άλλο τόσο σπάνιο να σταματήσεις να κάνεις διάλογο μαζί του, ακομα κι όταν έχει φύγει για πάντα. Τον κουβαλάς μέσα σου μια ζωή....Κουράγιο. Έχω πολύ καιρό να γράψω στο μπλογκ σου, αλλά με πέτυχες σε φάση παρόμοια και δεν άντεξα.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Aceras και dokisisofi, Είναι κάποια πράγματα που ποτέ δεν μπορείς να τα αποβάλεις από την σαμκούλα με τα άδικα.