Υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για τον οποίον η λύση του κυπριακού δεν θα έλθει (και πάλι). Είναι ότι δεν την θέλουμε, ποτέ δεν την θέλαμε, ποτέ δεν την επιδιώξαμε. Απεναντίας, όποτε κάποιος προσφερόταν να βοηθήσει για να έλθει είτε τον διώξαμε με κλωτσιές είτε τον είπαμε αναίσχυντο ξένο πράκτορα, ξένο δάκτυλο και πολλά άλλα παρόμοια. Επίσης, οι κάτοικοι αυτής της νήσου δεν είχαν ποτέ διάθεση να σκοτίσουν το μυαλό τους για να αποφασίσουν αν και τι τους συμφέρει, τώρα, στο μέλλον, γι’ αυτούς ή για τα παιδιά τους. Βαρκούνται σιόρ! Ένναιν καλλύτερα να κάθουνται αχάπαροι τζαι ότι έρτει; Τόσα χρόνια, τόσους αιώνες τούτον εμάθαμεν, τούτον κάμνουμεν. Άξιοι της τύχης μας.
Εγώ, προσωπικά, έχω λύσει το πρόβλημα μου. Έφτιαξα, όπως ξέρετε, μια δική μου χώρα, με δικές μου πόλεις, χωριά, δρόμους και ανθρώπους απ’ όπου έχω αφαιρέσει όλους τους κακομούτσουνους. Βλέπω μόνο όσα και όσους μου αρέσουν.
5 comments:
Ακόμη και όταν η λύση έρχεται και μας κτυπάει την πόρτα, οι υπεύθυνοι δεν της ανοίγουν. Έχουν άλλες προτεραιότητες...
Εεε... δαμέ ρε...
Ρε, δαμέ....
Δαμέ λαλώ σου...
Μα 'εν με θωρείς;
οχι στην λυση.ναι στην απελευθερωση.ποσα πληρωνεσαι για να κατηγορεις την κυπρο?πεφτει πολυς παρας απο τις ΜΚΟ
Όποιος εν θωρεί τι μπορεί να ερτει σύντομα έσιει λόγους να μεν θέλει να δει.
Με κακομούτσουνους η με χώρις, η Κύπρος θα είναι πολλά διαφορετική του χρόνου που ότι είναι σήμμερα.
πάλι μια θλιβερη μειοψηφία (πόσο το υπολογίζεις εσύ αντικακομούτσουνε, 1,5-2%???)
όσο για τα υπόλοιπα...
λα σουσουρελά
λα σουσουρελά
Post a Comment