Και η ζωή συνεχίζεται...

Αποτελεσματικότης

Αυτή τη φορά δεν θα μου ξεφύγει. Έχω λάβει τα μέτρα μου χωρίς να αφήσω περιθώρια διαφυγής. Θα κάτσω στη πολυθρόνα κρατώντας την πλαστική και εύκαμπτη μυγοσκοτώστρα μήκους σαράντα πέντε εκατοστών και με το που θα περάσει από κοντά μου σε απόσταση βολής, θα της αστράψω ένα περιποιημένο, αποτελεσματικό και θανατηφόρο κτύπημα που θα την στείλει στον αγύριστο. Αν όμως, παρά την επιμελή εκτέλεση της προσχεδιασμένης ενέργειας, δεν πέσει από την πρώτη τότε θα προχωρήσω στο σχέδιο Β, δηλαδή θα σηκωθώ από τον καναπέ και θα την κυνηγήσω έχοντας στο δεξί χέρι την προαναφερθείσα μυγοσκοτώστρα και στο αριστερό χέρι την διπλωμένη σε οκτώ μέρη χθεσινή εφημερίδα και αφού την απομονώσω σε ένα από τους πολλούς τοίχους, θα της την αστράψω ξανά, με το ίδιο πάθος και δύναμη. Ε, πού θα πάει; Θα την πετύχω, δεν θα την πετύχω; Μα και αν ακόμα δεν την αποτελειώσω ούτε και αυτή την φορά έστω και αν εν των μεταξύ οι κινήσεις μου είναι δυνατόν να αποτελειώσουν και δυο-τρία διακοσμητικά μπιμπελό ή ακόμα και το κινέζικο βάζο της θείας μου, θα προχωρήσω στο επόμενο στάδιο ή σχέδιο αν επιθυμείτε, που δεν υπάρχει περίπτωση να αστοχήσει. Παρά ταύτα, εκτελουμένου και αυτού του πειράματος και αποτυγχάνοντος, θα καταρτίσω έτερο, πιο καλό από το προηγούμενο του οποίου η αποτελεσματικότητα δεν πρέπει να αμφισβητείται και το οποίο σίγουρα θα την αφήσει στο τόπο. Τα πλάνα μου, παρεμπιπτόντως, είναι απεριόριστα, ων ουκ έστιν αριθμός.  Η περίπτωση να μου ξεφύγει θα πρέπει δια παντός και τελεσιδίκως να αποκλείεται. Διότι, και αν ακόμα οιαδήποτε από τις πιο πάνω ή ακόμα και αν όλες οι προαναφερθείσες στρατηγικές δεν αποδώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, θα αποταθώ στην τρόικα. Και τότε, η καταδίκη της θα είναι εξασφαλισμένη. Όχι παίζουμε!

'Ανθη.

Ουάααααααα!... (επανάληψη)

Ουάααααααα!...    (επανάληψη)

Την κούκλα μου την έβαλα κοντά στο παπαγάλο,

Της έβγαλε τα μάτια της και τώρα τι θα κάνω;

Θα πάω στην μαμάκα μου να μ’ αγοράσει άλλη,

Να μου περάσει ο καημός και η μεγάλη ζάλη.

Ξέρουμε από Θάλασσα!

Άρον το καραβάκι σου, ώ ξείν  και λάμνε στο καλό. Εκεί, στην παγωμένη χώρα σου να πας, εκεί που το βούτυρο είναι πολύ καλύτερο και που θα μπορέσεις επιτέλους να ξεκουραστείς, να διαβάσεις και κανένα χαλαρωτικό αστυνομικό μυθιστόρημα του συμπατριώτη σου Jo Nesbo στη πολυθρόνα σου χωρίς να συλλογίζεσαι πώς θα καταφέρεις να μοιράσεις  δυό γαιδάρων άχυρο. Σαν και σένα ήταν κι άλλοι, πολλοί, μα δεν στέριωσε κανείς. Τί να πταίει, τί να πταίει, που δεν πήγαμε μπροστά; Όχι εμείς πάντως, οι άλλοι φταίνε. Εμείς στρώσαμε το κόκκινο χαλί ως έπρεπε, σε κεράσαμε χαλούμι και σεφταλιές και τον καθιερωμένο σουτζιούκκον με ζιβανία. Αλλά εσύ; Εσύ προτιμούσες να πίνεις αιράνι. Γιατί βρε κύριε; Γιατί δεν μας ρώτησες αν είχαμε κι εμείς αιράνι να σε δροσίσουμε; Θα φωνάζαμε τον Επαμεινώνδα, αν δεν τα καταφέρναμε μόνοι μας να το φτιάξουμε.  Να ‘σαι καλά εκεί που πας και να θυμάσαι πού και πού τους φίλους σου. Μπορείς να μας ακούς και στο ραδιόφωνο από το διαδίκτυο όταν μας πεθυμήσεις, και στην τηλεόραση να μας βλέπεις. Αν όχι εμάς, να βλέπεις τουλάχιστο τα τρυπάνια μας όταν θα κάμνουμε τον Ερατοσθένη σουρωτήρι. Και να μας συμβουλεύσεις πώς να αντιγράψουμε το μοντέλο της χώρας σου και στη δική μας θάλασσα. Και μην ξεχνάς, εμείς ξέρουμε από θάλασσα και πώς να την κατασκευάζουμε!

Ιούνιος

Καλό Πάσχα

...
Κατά που λέσειν τα κουτσιά - τζ' η κολοκού η χάσκα,
Με φέτος έχουμεν λαμπρήν - μήτε του χρόνου Πάσκα!

Το τί προηγείται, συμπληρώστε το μόνοι σας.

Καλό Πάσχα φίλοι μου