35.07 N - 33.57 E (5)

Τρείς πάνω στην Καμήλα!

(κάνε κλίκ για μεγέθυνση)

35.07 N - 33.57 E (4)

Και η πόλη έγινε όραμα,
που δεν μπορούν να φθείρουν μήτε οι αρουραίοι,
μήτε τα φίδια, μήτε τα στοιχεία της φύσης.

Τι να έγιναν άραγε οι πίνακες του Γεωργίου
και το πανέμορφο σπίτι του;
Τι να έγινε άραγε το αρχοντικό του Λουίζου,

τα βιβλία του Μαραγκού,
οι τάφοι των προσφιλών μας προσώπων,
τα κρίνα που ανθοβολούν και ευωδιάζουν
μέσα στην καιόμενη αμμουδιά της Αμμοχώστου;

Θεοδόσης Νικολάου

35.07 N - 33.57 E (3)

35.07 N - 33.57 E (2)

35.07 N - 33.57 E

Επανάληψη

Επειδή, όπως ήδη ξέρετε, τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις, είθισται να επαναλαμβάνουμε όσα είδαμε, διαβάσαμε κι ακούσαμε. Έτσι, λοιπόν, αν θέλετε μπορείτε να (ξανα)διαβάσετε την προηγούμενη ανάρτηση γιατί δεν υπάρχει καινούργια.

Ο Αύγουστος της Καρπαζιάς

Αύγουστος μπήκε κι είν’ ζεστός,

θα σκάνε τα τζιτζίκια.

Στη θάλασσα πάμε, εμπρός,

πούχει αμμουδιά και φύκια.

Κάνω βουτιά στα στήθη της,

βαθιά, αφού ‘μαι δύτης.

Θυμήθηκε τα ήθη της,

κι’ έφταιξε ο Ελύτης.

Στα «ρώ», της λέω, με θυμούς,

μύριζε τ’ αρμυρίκια,

μ’ αυτή μου ρίχνει αχινούς,

κι έξι μικρά χαλίκια.

Τι τα ‘θελα, το άπορο,

με τέτοιο τρελοβάπορο,

με τάραξε στις καρπαζιές,

μου ‘ριξε και δυο τρεις τσιμπιές,

μα με την τρίτη, την βαριά,

είδα τ’ αστέρι του Βοριά,

μα και τον πανδαμάτορα,

τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!