Σαν σήμερα πέθανε ο Γέρος της Δημοκρατίας, Γεώργιος Παπανδρέου.
Σήμερα, ο εγγονός του με το ίδιο όνομα αλλά κατά πολύ μικρότερο, κατάφερε να γεράσει τόσο πολύ την δημοκρατία που σύντομα πιθανότατα να την πεθάνει.
Δεν καταλογίζω στον Γιωργάκη όλη την ευθύνη για την κατάντια της Ελλάδας, ευθύνη έχουν οι πλείστες κυβερνήσεις μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και οι μικροί πολιτικοί.
Καταλογίζω, όμως, στον Γιωργάκη, την τεράστια ευθύνη για τους λανθασμένους κατά συρροή χειρισμούς της τελευταίας φάσης της μεγάλης ελληνικής κρίσης και προ παντός για την μεγάλη ανοησία της προκήρυξης δημοψηφίσματος για την αποδοχή ή μη, της συμφωνίας δανειοδότησης της χώρας. Εκεί, δηλαδή, που λέγαμε ότι έστω και μ’ αυτό τον τρόπο απεφεύχθη η χρεοκοπία (τυπικά μόνο γιατί στην ουσία υφίσταται), νάσου ο Γιωργάκης με την αυτοκτονική του απόφαση περί δημοψηφίσματος.
Αγαπητέ Γιωργάκη,
Όταν κανείς φθάνει στην καρδιά του προβλήματος, ο καταλληλότερος και συντομότερος τρόπος για να το ξεπεράσει είναι να το αντιμετωπίσει καθολικά, σε όλες του τις διαστάσεις και να το διαπεράσει μέχρι τέλους. Όχι να φυγομαχεί δια του δημοψηφίσματος.
Κρίμα.