Αγαπητέ Δημήτρη,
Πάλι ρεζίλι γίναμε. Για πολλά. Μας φεύγουν βαρυποινίτες και μας ξανάρχονται σοφότεροι (και πλουσιότεροι άραγε;) αλλά μας φεύγουν κι’ άλλα όπως εγκύκλιοι, δακρυγόνα και άλλα πολλά.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ψηλότερο δείκτη ευφυίας απ’ αυτόν της πατάτας για να αντιληφθεί ότι στην αστυνομία, στα δημόσια έργα, στα κτηματολόγια, στα υπουργεία στους ημικρατικούς οργανισμούς και γενικά σ’ όλους τους δημόσιους και ημιδημόσιους οργανισμούς είναι πολλοί που είτε χρηματίζονται είτε χρησιμοποιούν τη θέση τους στο δημόσιο για όφελος των ιδίων, της οικογένειάς τους και των κολλητών τους. Και πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς που αποτελούν το εκπληκτικό 38% (περίπου) του πληθυσμού που εργοδοτείται από το κράτος θεωρούν την υπηρεσία τους τσιφλίκι δικό τους.
Ήταν πάντα γνωστό ότι κράτη και κυβερνήσεις ανά την υφήλιο, μετέρχονται πολλές φορές ανόμων μεθόδων για εξυπηρέτηση, όπως είναι πάντοτε ο ισχυρισμός τους, του δημόσιου συμφέροντος. Αλλά εμείς, εδώ στην νήσο των αγίων, όλα αυτά τα κάνουμε κι’ ας μην έχουμε γίνει καλά-καλά κράτος ακόμα. Τί κράτος, που οι περισσότεροι πολιτικοί και δημόσιοι λειτουργοί είναι ακόμα μαθητευόμενοι. Κυβερνήσεις όμως είχαμε και έχουμε με την διαφορά πως καμία από αυτές (ναι, καμία) από της ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι σήμερα, δεν κατάλαβαν τον ρόλο τους που είναι η χρηστή διοίκηση σ’ ένα κράτος δικαίου που ποιεί και δίκαια για όλους του τους πολίτες.
Αστυνόμοι αγοράζουν και πουλούν ναρκωτικά για σκοπούς δημοσίου συμφέροντος. Διευθυντές αναθέτουν έργα με στημένες και απυρόβλητες προσφορές και παίρνουν χοντρές μίζες. Νυν και πρώην υψηλόβαθμοι δημόσιο υπάλληλοι έχουν γίνει ντηβέλοπερς αφού χρησιμοποίησαν πληροφορίες ή έκαμαν ρουσφέτια με το αζημίωτο. Και άλλα πολλά.
Τι χρειαζόταν τώρα η εγκύκλιος που εξέδωσε ο υπουργός παιδείας; Και αν ακόμα όσα έγραψε είναι ορθά γιατί έπρεπε να τα πει τώρα; Αν αφορμή ήταν η ονομαστική γιορτή του Μακαρίου, πού κολλά η εγκύκλιος; Δεν βλέπω κανένα λόγο εκτός κι’ αν είναι διεργασία που εμπίπτει σ’ έναν ευρύτερο σχεδιασμό πολιτικής που μόνο εσύ ξέρεις. Και δίνεται έτσι έναυσμα για κάθε λογής συζητήσεων σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων και άλλων πολιτικοποιημένων φορέων που καταντά γελοία αλλά και ζημιογόνα. Η ιστορία δεν γράφεται ούτε από πολιτικούς ούτε από επιστήμονες. Η ιστορία είναι εκεί και την αφηγούνται τα γεγονότα.
Θέλω να πιστεύω πως κάνεις καλά την δουλειά σου μέσα στις υπάρχουσες συντεταγμένες, όσον αφορά στις συνομιλίες με τους τουρκοκύπριους και περιμένω κάποια μέρα να μας πεις πως φθάσαμε σε συμφωνία και να μας πείσεις κιόλας ότι είναι συμφωνία που συμφέρει όλους. Αλλά να δεις και την δημόσια διακυβέρνηση. Να καθαρίσεις επιτέλους τον στάβλο του αυγείου. Καταλαβαίνω, βέβαια ότι κι’ εσύ φοβάσαι να αντιμετωπίσεις τα πλοκάμια της κυβερνητικής μηχανής γιατί έτσι σου λένε οι σύμβουλοί σου. Μπορείς να με πείσεις πως έχω άδικο; Θα χαρώ και μαζί μου θα χαρούν πολλοί που δεν τους αρέσει να βλέπουν την σαπίλα.
Οι κυβερνώντες έρχονται και φεύγουν (καμία ομοιότης, παρακαλώ, με τον πηγαιμό και ερχομό του βαρυποινίτη) και γρήγορα ξεχνιούνται. Αν θέλεις να σε θυμούνται και να σ’ ευγνωμονούν, καθάρισε αυτό τον στάβλο. Γράψε την δική σου ιστορία, μπορείς!
ΥΓ. – Αν σε προβληματίζει το πως θα καθαρίζεις, δες πιο κάτω την συνταγή για να φτιάξεις μόνος σου μια καλή σαρκά, όπως την περιγράφει ο φίλος Aceras Anthropophorum σε σχόλιο του στο μπλόκ της Δοκησίσοφης, στου οποίου την επιείκεια ελπίζω για την χωρίς έγκριση αντιγραφή.
2. Βρίσκεις έναν ξύλον διαμέτρου περίπου 2 πόντους με διχάλιν στην νάκραν. Κόφκεις το τζιαι καθαρίζεις το που τα κλωνούθκια για να αποτελέσει το σαρόξυλον.
3. Πιάννεις ττέλλιν φτανόν τζιαι βάλλεις τα μισά μαζιά πρώτα, μετά το διχάλιν του σαρόξυλου τζιαι μετά τα άλλα μισά πατώντας τα (να φορείς ποήνες να μεν σε τσιμπήσουν). Δίννεις τα μαζιά όσον πιό σφιχτά πας το διχάλιν περνώντας το ττέλλιν πολλές φορές πουκάτω, πουπάνω ώστε τα μαζιά να γινούν έναν σώμαν με το σαρόξυλον.
4. Πιάννεις έναν ρότσον τζιαι τσιλλάς τα δρουμπιά για 2-3 εφτομάδες να μείνουν πιττακωτά.
Η μαζοσαρκά σου είναι έτοιμη. Πιάννεις την τζιαι σαρίζεις όλες τες τσιλλάρες που σου αφήννουν διάφορες όρνιθες τζιαι πετεινάρκα.
