«Χάννος είμαι, χάνομαι, πέρκα είμαι, πιάνομαι, γύλος είμαι, σε γελώ και το δόλωμα χαλώ»
Αγαπητέ Δημήτρη,
Η συγκρατημένη αισιοδοξία για σωστή πορεία προς την λύση που είχα όταν ανέλαβες τα ηνία, έδωσε πλέον την θέση της στη απόλυτη απογοήτευση.
Τελικά απεδείχθης μικρότερος των περιστάσεων. Το μόνο πράγμα που κάνεις είναι να λέεις συνεχώς και προς όλους ότι επιθυμείς και εργάζεσαι για λύση το κυπριακού. Μόνο που οι προσπάθειές σου παραμένουν μόνο στα λόγια. Σου λείπουν, φοβάμαι, τα ηγετικά και διοικητικά στοιχεία που είναι απαραίτητα εχέγγυα για να πετύχεις αυτόν τον σκοπό.
Για να λύσεις το κυπριακό χρειάζεται να έχεις γερό στήριγμα. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σωστά και δίκαια διοικούμενο κράτος με διεθνείς πολιτικές συμμαχίες και ένα κλίμα συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Το μόνο που μπορώ να πω για τούτα είναι ‘πού σου νεύκω, πού πάεις’. Αλλά είναι και μιά άλλη παροιμία που έχει θέση: ‘τον έναν αντράπου τον, τον άλλον φοήθου τον, δεν εκάμαμεν κοπελλούδκια με τον άντρα μας’. Αυτό φαίνεται από τις αλλοπρόσαλλες κατά καιρούς αποφάσεις σου που είναι φανερό πως σου τις επιβάλλουν άλλοι κι εσύ, αντί να στήσεις πόδι και να κρατήσεις τον πούντο σου, τις δέχεσαι και την παθαίνεις σαν τον χάννο. Μα δεν είναι έτσι που κυβερνούν. Χρειάζεται πρόγραμμα, πυγμή και ... ‘μύδια’ για να ακολουθήσεις το πρόγραμμα στο οποίο πιστεύεις. Και όχι να ακούεις και να δέχεσαι ότι σου λέει ο ένας και ο άλλος.
Τώρα, τί να περιμένω, δεν ξέρω. Κάνε κάτι που θα με εκπλήξει. Γιατί θα είναι, για μένα, μεγάλη έκπληξη αν καταφέρεις κάτι με την πολιτική που κουλιαντιρίζεις.