Monday, 21 October 2013

Κυβέρνηση και ΔΚΤ



Σχόλιο μας στο μπλοκ Stockwatch με αφορμή την ατελείωτη διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και του διοικητή της κεντρικής τράπεζας:




Το μόνο αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι η, ανόητη κατ’ εμένα, διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και άλλων πολιτικών δυνάμεων και του ΔΚΤ μόνο κακό μας κάμνει. Και φαινόμαστε στα μάτια των τρίτων και πολύ περισσότερο των δανειστών μας (που από την μια τους προσκαλούμε και παρακαλούμε να μας βοηθήσουν και από την άλλη τους βρίζουμε χυδαία) ανόητοι και ανίκανοι να αυτοκυβερνόμαστε.



Εμφανώς, ο ΔΚΤ έχει διαπράξει λάθη, τόσον ουσιαστικά όσον και επικοινωνιακά (προ παντός επικοινωνιακά). Επί προηγουμένης κυβερνήσεως, είχε επιτρέψει στον εαυτό του να αναμιχθεί σε πολιτικά παιγνίδια ανεπίτρεπτα για τον θεσμό που ετάχθη να υπηρετήσει. Και τα τερτίπια που διέπονται από προσωπικά «ελαττώματα» όπως το αχρείαστα άκαμπτο πείσμα του και η «αναίδεια» που πολλές φορές οι πράξεις του δείχνουν, είναι επίσης ανεπίτρεπτα.


Όπως ανεπίτρεπτη είναι και η πολεμική που η κυβέρνηση εξαπόλυσε εναντίον του. Καθήκον του ΠτΔ και της κυβέρνησής του ήταν και είναι να βρει τον τρόπο τα θεσμικά όργανα να επικοινωνούν μεταξύ των τόσον ικανοποιητικά ώστε να εξυπηρετείται κατ’ άπαντα χρόνο το συμφέρον του κράτους και των πολιτών του.



Δυστυχώς, για πολλοστή φορά, και μετά από πενήντα τρία χρόνια αυτοκυβέρνησης, γίνεται σε όλους αντιληπτό ότι τόσον οι περισσότεροι πολιτικοί όπως και οι περισσότεροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, πλην ηχηρών εξαιρέσεων, είναι ερασιτέχνες που δεν μπορούν, ή μάλλον δεν θέλουν, να βλέπουν τίποτα άλλο από το προσωπικό τους συμφέρον. Ελπίζω πως με τον καιρό, με την «ενηλικίωση» ίσως καταφέρουμε να έχουμε περισσότερους ικανούς παρά ανίκανους πολιτικούς και αξιωματούχους.

Μέσα από ένα σύντομο αλλά πολύ περιεκτικό ποίημα του Κ. Καβάφη, του προτιμητέου ποιητή αυτού του μπλοκ, ίσως αντλήσουμε κάποιο καλό παράδειγμα.



Άννα Δαλασσηνή








Εις το χρυσόβουλλον που έβγαλ’ ο Aλέξιος Κομνηνός
για να τιμήσει την μητέρα του επιφανώς,
την λίαν νοήμονα Κυρίαν Άννα Δαλασσηνή —
την αξιόλογη στα έργα της, στα ήθη —
υπάρχουν διάφορα εγκωμιαστικά:
εδώ ας μεταφέρουμε από αυτά
μια φράσιν έμορφην, ευγενική
«Ου το εμόν ή το σον, το ψυχρόν τούτο ρήμα, ερρήθη».


Friday, 4 October 2013

Ζητώ Εργασία



Ο υποφαινόμενος επιθυμεί να φέρει εις γνώση κάθε ενδιαφερόμενου ότι παρά του ότι δεν είναι άνεργος, δύναται να αναλάβει θέση εκτελεστικού διοικητικού συμβούλου σε ανεγνωρισμένο τραπεζικό ίδρυμα ή οργανισμό ή ακόμα και σε άλλο χρηματοοικονομικό οργανισμό δημοσίου ή μη οφέλους, με την συνήθη αμοιβή και ωφελήματα χωρίς άλλες ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Το συμβόλαιο εργασίας δύναται να περιέχει και υποχρέωση καταβολής προστίμου σε περίπτωση παραπτώματος το οποίο να κυμαίνεται περί του ποσού των ήδη επιβληθέντων προστίμων από την Κεντρική Τράπεζα για παρόμοια παραπτώματα.

Οι ενδιαφερόμενοι, αν το επιθυμούν, δύνανται να παραλάβουν αντίγραφα των τραπεζικών μου λογαριασμών εις τους οποίους φαίνεται καθαρά  η πολύχρονη εμπειρία μας εις την δημιουργία τραπεζικών χρεών για άνευ ανταλλάγματος δάνεια που έλαβα και δεν προτίθεμαι να πληρώσω, έστω και αν, παρά την επικρατούσαν πρακτική,  μου επιβληθεί παρόμοιο πρόστιμο.

Αιτήσεις για διορισμό μου παρακαλώ όπως γίνονται απ’ ευθείας μέσω του παρόντος μπλοκ. Η εχεμύθεια μας είναι δεδομένη. 


Friday, 6 September 2013

Μεταδοτικά Νοσήματα






Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός. Κάποια μέρα, μπήκε στη βουλή ένα σάπιο μήλο. Από τότε, σιγά-σιγά, επηρεάστηκαν και όλα τα υπόλοιπα. Τώρα, τρώμε μόνο μπανάνες.
 

Friday, 23 August 2013

Ο Μεγάλος Χάννος – ΙΙ

«Χάννος είμαι, χάνομαι, πέρκα είμαι, πιάνομαι, γύλος είμαι, σε γελώ και το δόλωμα χαλώ»



Αγαπητέ Δημήτρη,



Τελικά, θα πρέπει να σου επιβάλουν επιτηρητή για να σε προσέχει. Μόνος σου δεν μπορείς και ο περίγυρος σου εργάζεται επιμελώς για να σου φορτώσει όσα μπορούν να ξεφορτώσουν από την δική τους πλάτη. Είναι λυπηρό να εκμεταλλεύονται ιδιαίτερες συνθήκες και καταστάσεις προσωπικής και άλλης φύσεως για να εξυπηρετήσουν κομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Αν και αργά, προσπάθησε έστω και τώρα να προστατεύσεις το πρόσωπό σου. Ακόμα και ο χάννος γνωρίζει βασικές μεθόδους αυτοπροστασίας.


Wednesday, 7 August 2013

Ο Ιερός Αριθμός 18


Υποθέτω θα έχετε όλοι προσέξει ότι μπαίνουμε πλέον σε μια άλλη διάσταση. Μια διάσταση που θα μας οδηγήσει σε καλύτερες μέρες, μακριά από τις κακοτοπιές που η μοίρα και η ηλιθιότητά μας μας έφερε. Κάπου, όπου θα νοιώθουμε αλλά και θα φαινόμαστε πλέον, χαρούμενοι και ευτυχείς. Οπως δηλαδή μας αξίζει, εμάς τους εκλεκτούς, που οι Θεοί και οι μοίρες μας εθέσπισαν στο τόπο τούτο, τον ευάερον και ευήλιον, ήτοι, τουτέστιν, δηλαδή, στον ομφαλόν της γης:

Στη διάσταση του Δεκαοκτώ! 

Ουδεμία, βεβαίως, σχέση, έχει η διάσταση ετούτη με τις δεκαοκτούρες, τα κουραστικά αυτά πετούμενα που δεν με αφήνουν να κοιμηθώ το βράδυ και που όταν επιτέλους καταφέρω να κοιμηθώ, με ξυπνούν με την μονότονη και κουραστική επωδόν, "δέκα-οκτώ, δέκα-οκτώ, δέκα-οκτώ, και πάει λέγοντας.

Το μέλλον μας, λοιπόν, έγκειται στον αριθμό 18 (δεκαοκτώ, γιατί οι τράπεζες ζητούν να γράφουμε τους αριθμούς ολογράφως). Ναι, φίλοι μου, στον αριθμό 18!

Πως και γιατί; Απλά τα πράγματα:

Είναι τώρα μερικές εβδομάδες που ότι σημαντικό πάει να γίνει, εξαρτάται από τον αριθμό 18. 

- Το 18% των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου που ανήκει στους τέως μετόχους της Λαϊκής Τράπεζας.

- Τα 18 παραρτήματα του Συνεργατικού Κινήματος που θα παραμείνουν μετά τις Τροικανές μεταρρυθμίσεις.

- Τα 18, πιθανότατα, νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Κύπρου που θα εκπροσωπούν τους νέους, Ρώσους και μη, μετόχους.

- Στις 18 του μηνός, είναι πιθανόν να ληφθούν σημαντικές αποφάσεις από το νυν Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας Κύπρου

- Τα 18 ευρώ που εμείναν στον τραπεζικό μου λογαριασμό, μετά πού πλήρωσα τα χρέη στο μπακάλη.

- 18 ναν οι μέρες σας, που λαλούσιν, ( ο λόγος το ´χει, να μην παρεξηγούμαστε). 

Ετσι, λοιπόν, όλα πλέον αλλάζουνε (κι όλα τα ίδια μένουν) αλλά θα είναι είτε 18 φορές καλύτερα είτε 18 φορές χειρότερα. Μικρή η διαφορά και ολίγον με ενδιαφέρει.

Ας αναλύσουμε, όμως, αυτόν τον τρομακτικόν αριθμό, το 18. 

- Αποτελείται από το δέκα και το οκτώ, δυό από τους αριθμούς της δεκάδας από την οποία απαρτίζονται και όλοι οι άλλοι αριθμοί. Είναι ένας ευγενής αριθμός, κάθ´ ότι αποτελείται από δύο άρτιους αριθμούς, ο ένας μάλιστα, το οκτώ, είναι αρτιάρτιος αφού και το μισό του είναι άρτιο.

- Το δέκα είναι ιερός αριθμός αφού δέκα είναι οι εντολές του Κυρίου, δέκα μέρες μετά την ανάσταση του Υιού του Θεού εμφανίστηκε το Αγιο Πνεύμα, και πολλά άλλα. Δεν ειναι της ώρας να τα απαριθμήσω, θα σας κουράσω. Έχετε σίγουρα αντιληφθεί την ιερότητα του θέματος.

-Μα και το οκτώ είναι ιερός αριθμός, γιατί σε αντίθεση με τον αντίχρηστο που συμβολίζεται με τρεις εξάρες (666), ο Ιησούς συμβολίζεται με τρεις οκτάρες (888). Ενίοτε συμβολίζεται και με τρεις εννιάρες (999) αλλά εδώ, τώρα, μας βολεύουν οι τρεις οκτάρες.

Ιερά πράγματα, λοιπόν. Και από κάθε-τι ιερό, δεν μπορεί να απουσιάζει ο πανιερώτατος, ο Άγιος τούτος εκλεκτός του Θεού καθώς και του 6% του ποιμνίου του ( κάθ´ ότι άπαντες πρόβατα εισίν). Που αφού κατάλαβε τί συμβαίνει, έκαμε 18 παρακλήσεις προς τον Κύριο και έλαβε 18 φορές επιβεβαίωση ότι θα πρέπει να εκπροσωπήσει όχι μόνο το 18% των νυν μετόχων της Τράπεζας Κύπρου που ανήκουν στους τέως καταθέτες της Λαϊκής Τράπεζας αλλά και των υπολοίπων νυν μετόχων αυτής. Καλοσύνη του! Τουλάχιστον για να επιτελέσει θητεία 18 μηνών (ή και 18 χρόνων, αυτά είναι λεπτομέρειες για τον παμπονηρότατον). 

Ετοιμαστείτε, φίλοι μου. Το πολύ σε 18 τέρμινα, όλα μας τα δεινά θα είναι παρελθόν. 

ΥΓ. (1) Εντελώς συμπτωματικά, μόλις με έχουν πληροφορήσει ότι η θητεία στο στρατό θα είναι και αυτή 18μηνη. Ερευνάται επίσης πληροφορείται που θέλει τις ομάδες ποδόσφαιρου πρώτης κατηγορίας να γίνονται 18 (για να είναι δυνατή η συμμετοχή της Ανόρθωσης και στον επόμενο χρόνο).

ΥΓ. (2) Έγκειρες πληροφορίες επιβεβαιώνουν ότι οι προκαταβολές που δέχεται από τούδε και στο εξής η θυγατέρα του πρώην διοικητή της κεντρικής Τράπεζας κ. Χριστοδούλου θα είναι πλέον για 18 οκτώ χρόνια και όχι 10 όπως ήταν μέχρι σήμερον.

- Άτε, δεκαοκτώ τζαι πόψε!



  







Friday, 2 August 2013

Διθαλάσσου

Είναι Αύγουστος και είναι κατάλληλος καιρός να ξαναδιαβάσουμε την ποιητική συλλογή "Διθαλάσσου" του Νίκου Νικολάου - Χατζημιχαήλ. Μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη στο www.dithalassou.blogspot.com


Όταν πάρεις στα χέρια σου την συλλογή ποιημάτων του Νίκου Νικολάου – Χατζημιχαήλ με τον τίτλο «Διθαλάσσου» (*),  θα θυμηθείς τι είναι το καλό βιβλίο. Θα θυμηθείς τον καιρό που χάιδευες και μύριζες ηδονικά ένα υπέροχο βιβλίο προτού αρχίσεις,  με κατάλληλο χαρτοκόπτη, να σκίζεις με περισσή προσοχή τις σελίδες του, οριζοντίως και καθέτως. Αφού θαυμάσεις τον περίτεχνο ρόδακα που κοσμεί το εξώφυλλο μαζί με το σγαρτίλι και περάσεις με άνεση και προσμονή τις πρώτες άδειες σελίδες, ένα μπλε χρώμα σε πλημυρίζει, αυτό το χρώμα που σου θυμίζει την θάλασσα της Καρπασίας αλλά και το χρώμα από τα ξωπόρτια της. Για όσους τα θυμούνται…
Η συλλογή των ποιημάτων, δεν είναι μεγάλη. Είναι όμως αρκετή  για να χωρέσει τα αρώματα και τα χρώματα της Καρπασίας, τα κελαιδίσματα των πουλιών της, τους ανθρώπους της, τα δάση με τους αόρατους και τα πεύκα, αυτά τα πεύκα που με τον Κάρβα Άνεμο ευλαβικά γονατίζουν, πάντοτε ατενίζοντας βορειοανατολικά, εκεί που είναι το μοναστήρι του Αγίου της.

Γεννημένος στο Βασίλι της Καρπασίας ο Νίκος, μια αναπνοή από την Κανακαριά και τα ξακουστά ψηφιδωτά της, μας βάζει στο τιμόνι ενός τρακτέρ και μας ξεναγεί σε μέρη γνωστά και αγαπημένα, της μικρής πατρίδας, της Καρπασίας.
Μα και την Αμμόχωστο χωράει το βιβλίο του αγαπητού Νίκου, με την θάλασσα, την χρυσή αμμουδιά της, την καμήλα, τα δελφίνια του δημόσιου κήπου, την Σαλαμίνα και τα άλογα του άρχοντα της. Στο τέλος του βιβλίου, οι Σημειώσεις, ένας επιπλέον θησαυρός, αναπόσπαστο μέρος της σπουδαίας αυτής ποιητικής συλλογής.
Διαβάστε δείγματα:
ΑΟΡΑΤΟΣ
Εδώ γεννήθηκα
Σ’ αυτήν εδώ την άκρη τραγουδώ
Ανάμεσα σε δυο πέλαγα
Αείφυλλος, αόρατος μοσχοβολώ
Κι απλώνω τα κλωνάρια μου στον Κάρβα
Και τους άλλους ανέμους που φυσούν.
Κι ο ήλιος που βλέπει από ψηλά
Κοντοστέκεται για λίγο
Και μ’ απορία με ρωτά
Ποιός σ'  έμαθα να τραγουδάς γλυκά
Τις ουράνιες τούτες νότες;
Κι εγώ του απαντώ απλά
Βρίσκω γοργόνες τζιαι φιλώ τες.

ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Αυτό εδώ, το κτήριο με τους κίονες
   και τις πέντε του καμάρες
Που βλέπει στη θάλασσα του νότου
Είναι το σπίτι που γεννήθηκα
Είναι το σπίτι που γεννήθηκε ο πατέρας
Είναι το σπίτι που γεννήθηκε ο παππούς.
Αυτό εδώ το δέντρο το ψηλό είναι μια μαυρομάτα
Κι αν κοιτάξετε προσεχτικά  μέσα στις φυλλωσιές του
Θα δείτε μια μικρή ακατοίκητη φωλιά
Που έφτιαξαν με τέχνη και αγάπη δυο σγαρτίλια.
Απ’ εδώ ξεκινήστε με τρακτέρ
Ή με αγροτικό αυτοκίνητο
Ή με τον νου
Ή ακόμα με το Google Earth
Και στο σημείο Ύψιλον σαν φτάσετε
   -έτσι το λέγαμε γιατί έμοιαζε με το γράμμα-
Θα δείτε πως ένα μικρό δρομάκι ξεχωρίζει
Παράνομα εισέρχεται στον διπλανό αγρό
Και σε μεγάλης χαρουπιάς τον ίσκιο χάνεται.
Απ’ εκεί τρέχαμε γρήγορα στη θάλασσα
Αφού τρυπώναμε για λίγο πρώτα
Σε μιας αιωνόβιας σκινιάς τη δροσερή σκιά
Γιατί τα πόδια έκαιγε η πυρωμένη άμμος.
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
Πες πορτοκάλι ...

Και το δελφίνι θα τιναχτεί ψηλά

Μέσ’ από τα γαλανά νερά της λίμνης
Θ’ αναστατώσει τον παπαγάλο του κήπου
Θα ξεσηκώσει τα σπουργίτια στους ευκαλύπτους
Θα ξαφνιάσει του γυμνασίου τους μικρούς μαθητές
Θα τη σηκώσει επάνω στ' ανοικτά φτερά της μνήμης
Και θα πετάξει για να τη φέρει στου νού  την πύλη
Με ολόχρυσες κορδέλες ν’ανεμίζουν
Με το φόρεμά της το θαλασσί
Με το μυρωμένο μαγιάτικό στεφάνι της
Μ’ ένα πορτοκάλι στο ένα χέρι
Κι ένα καράβι στο άλλο
Όπως την άφησες
Απαράλλαχτη.
Ή, αρκεί να πεις τ’ όνομά της
Και να θαυμάσεις με πόση χάρη
Μέσ’ από την άμμο που είναι χωσμένη
Η πόλη θα ξεπροβάλει ξανανιωμένη
Στης χαλκοφόρου το στερέωμα
Να ξαναλάμψει.


(*) Νίκος Νικολάου – Χατζημιχαήλ, «Διθαλάσσου», ποιήματα, Κάρβας Εκδόσεις, ISBN 978-9963-7433-0-8
Δείτε επίσης: http://bloglogios.blogspot.com