Πες μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι

«Πες μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι». Μπα, σε γελάσανε. Να σου δείξω εγώ φίλους κι αν καταλάβεις ποιος είμαι να μου τρυπήσεις την μύτη. Έχω φίλους μπλε, γκρι, μωβ και φούξια, ακόμα και σε μπλε βαθύ-σχεδόν μαύρο. Τίποτα δεν συγκρατεί τον ακατάσχετο χρωματισμό των φίλων μου. Αυτό που ίσως δύναται να τους ξεχωρίσει, είναι το ύψος. Άμα είσαι κοντός, είσαι κοντός. Άμα είσαι ψηλός, είσαι ψηλός. Αν όμως είσαι και λίγο πηδηκτούλης, πώς θα ξεχωρίσεις; Δεν μπορείς να βάζεις τον άλλο σε δοκιμασία πηδήματος για να δεις αν είναι πηδηκτούλης. Μπορείς όμως να βάλεις κάποιον σε δοκιμασία για να δεις αν είναι τσιγκούνης. Τώρα, αν είναι και λίγο ‘μιζούλης’; Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Μπορεί να είσαι ‘μιζούλης’ αλλά και τσιγκούνης συγχρόνως. Αν σας ξένισε το ‘μιζούλης’, δεν έχετε παρά να ενσκήψετε στον ημερήσιο τύπο, ηλεκτρονικό και μη. Βρίθουν τα δημοσιεύματα περί τέτοιων τελευταίως.  Μα πού πάτε κύριοι; Πιάσανε λέει κάποιους που έδιναν και κάποιους που έπαιρναν μίζες. Ε, και; Τους άλλους πού τους αφήνετε; Όχι αυτούς που σε στέλλουν σ’ ένα υδραυλικό να σου φτιάξει τον νεροχύτη και ο υδραυλικός τους φτιάχνει δωρεάν την δική τους βρύση, όχι αυτούς, τους άλλους. Αυτούς με τα φανερά κόλπα, που γίνονται κάτω από την μύτη όλων μας, που όλοι αντιλαμβάνονται την εμπλοκή, διαπλοκή – δηλαδή κλοπή – και που κανείς δεν κουνά την παλάμη του να τους δακτυλοδείξει ή να τους μουντζώσει. Που σε κοροϊδεύουν δημοσίως και ασύστολα κι εσύ; Εσύ αντί να τους φτύσεις και να τους γυρίσεις την πλάτη, τους ψηφίζεις. Ας καθαρίσουμε, επιτέλους, τους κακομούτσουνους!