Monday 20 December 2010

Το πορτραίτο

(πορτραίτο γάρου)

Αν μπορούμε να κατανοήσουμε σχετικά εύκολα την έννοια του πορτραίτου δεν σημαίνει πως μπορούμε με την ίδια ευκολία να περιγράψουμε τι κάνει ένα πορτραίτο καλό, εξαιρετικό ή κακό και άνοστο.

Για τον φωτογράφο, εκτός από το μοντέλο, που δεν είναι απαραίτητο να είναι όμορφο για να δώσει ένα καλό  πορτραίτο (ένας κακομούτσουνος μπορεί να είναι καταπληκτικό μοντέλο), χρειάζεται φωτογραφική γνώση, καλός τεχνικός εξοπλισμός και πάνω απ’ όλα μάτι και φαντασία. Ο ζωγράφος, επίσης, είναι απαραίτητο είτε είναι ερασιτέχνης είτε επαγγελματίας, να κατέχει την τεχνική και να έχει μάτι και φαντασία. Για ένα συγγραφέα χρειάζεται καλή πένα, εύρυθμή ροή λέξεων και φράσεων αλλά και πάλιν μάτι και φαντασία.

Τόσον οι φωτογράφοι και οι ζωγράφοι, ερασιτέχνες και επαγγελματίες αλλά και οι συγγραφείς, αφιερώνουν χρόνο, χρήμα, σκληρή προσπάθεια και επιμέλεια για να παράξουν αποτελέσματα που να τους γεμίζουν με αίσθημα ικανοποίησης και αν είναι δυνατόν, πληρότητας. Όταν πρόκειται να αναθέσουν το τύπωμα των φωτογραφιών τους σε ειδικούς ή όταν οι συγγραφείς δίνουν στον τυπογράφο τα έργα τους για έκδοση, αν πράγματι σέβονται το έργο τους και το κοινό τους, θα επιτηρήσουν με περισσή σχολαστικότητα τις τεχνικές λειτουργίες ώστε το αποτέλεσμα να είναι άψογο.

Ευσυνειδησία, αφοσίωση, πείσμα για να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα αλλά και επιμονή μετά πολλών προσπαθειών και επαναλήψεων είναι αυτά που χαρακτηρίζουν και κάνουν ένα φωτογράφο, ζωγράφο ή συγγραφέα να ξεχωρίζει, να κερδίζει τον θαυμασμό. Γιατί αυτοί σέβονται τον εαυτό τους πρώτα και το κοινό τους κατ’ επέκταση. Είναι εραστές της τέχνης με την καλύτερη δυνατή έννοια.

Ένας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του, τους ψηφοφόρους του και τις αρχές και αξίες που διατείνεται ότι υπηρετεί θα έπρεπε να έχει τουλάχιστο τα χαρακτηριστικά ενός υπό την πιο πάνω έννοια ερασιτέχνη. Δεν μπορώ να πω πως τέτοιοι δεν υπήρξαν ή δεν υπάρχουν. Δείτε όμως τι βλέπετε σήμερα μπροστά σας. Πού είναι οι πολιτικοί που θα φτιάξουν ένα καλό, επιτυχημένο πορτραίτο του εαυτού τους, του κόμματός τους ή της κυβέρνησής τους; Βλέπω μόνον ερασιτέχνες, με την χειρότερη έννοια που μπορεί να αποδώσει η λέξη.

2 comments:

Aceras Anthropophorum said...

Όταν όλοι οι επαγγελματίες τα έχουν καμει διχοτόμησην τι να σου κάμει ο νιόφκαρτος.

Είναι αλήθκεια ότι θα έπρεπεν να είχεν σχέδιον εάν ο Ταλλάτ τζιαι η Τουρκία δεν έθελαν αυτόν που έθελεν τζιείνος. Αντ΄αυτού αγγρίστην τζιαι εμπάρρωσεν όπως τζιείνον του πορτραίτου.

Έχω ακόμα ελπίδαν ότι μπορεί να τα μπαλλώσει πριν να φύει τζιαι να αφήκει πίσω του την γενιά μας έρημην από ελπίδαν. Οι καλοί ερασιτέχνες έχουν τζιαι το πλεονέκτημαν να εν καλοί μπαλλωματάες. Καλλύττερα έναν παντελόνι μπαλλωμένον παρά επαγγελματικά κομένο στα δύο.

Τζιαι να μεν τα καταφέρει ερασιτεχνικά, αυτός που θα τον διαδεχτεί δεν μπορεί να είναι διχοτομησίας. Ούτε ερασιτέχνης, ούτε επαγγελματίας. Ήδη ο συναγερμός μιλά για αδύνατον κεντρικό κράτος, δυνατές περιφέριες, εμπλοκην του διεθνούς παράγοντα τζιαι της Τουρκίας απευθείας, μόνες επιλογές για να δεχτούν οι συναίτεροι μας κοινόν επιχείρημαν.

Εγώ νομίζω ότι τζιαι να μεν το έχει λύσει, έχει προετοιμάσει το έδαφος για να το λύσει κάποιος που μπόρει.

Τζιαι ανάθθεμαν τζιαι τα κόμματα, ανάθθεμαν τζι οι ιδεολογίες, ανάθθεμαν τζιαι τα καλά πορτραίτα.

Να έξερες πόσον καταλάβω αυτά που θέλεις να γράψεις...

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous said...

Σίγουρα θα είναι πολλά τα μπαλλώματα αλλά τουλάχιστον να φκεί γερόν το παντελόνι!
Χάτε τωρά να έβρεις ράφτην...