Έγκλημα Διαρκείας

Θα πρέπει κάποιος να είναι πολύ αφελής για να μην καταλαβαίνει ότι υπάρχουν προσωπικά συμφέροντα και από τις δύο πλευρές στη αχρείαστη και εγκληματική διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και διοικητή της κεντρικής τράπεζας.

«Θα σεβασθούμε τους θεσμούς», λέει από την μια πλευρά η κυβέρνηση. Λες και είναι επιλογή ο μη σεβασμός των θεσμών.

«Θα μπορούσα να συνεργαστώ με την κυβέρνηση», λέει από την άλλη ο διοικητής. Λες και είναι επιλογή η μη συνεργασία με την κυβέρνηση.

Ξυπνάτε, επιτέλους! Μας παίρνουν όλοι περίπατο με συνοδεία μουσικής ορχήστρας αποτελούμενης από σολίστες προερχόμενους από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και εναλλασσόμενους μαέστρους ανάλογα με το κομμάτι που θέλουν να παίξουν κάθε μέρα.

Πρέπει να συνάξουν τον νου τους όλοι τέλος πάντων, όπου τον έχουν και να κάτσουν ΜΑΖΙ να δουν τι μπορεί να γίνει για να αποφευχθούν και άλλα, χειρότερα, σ’ αυτό τον τόπο. Και αφού βάλουν τα πράγματα σε μια σειρά που να εμπνέει κάποια σιγουριά, αν τούτο είναι ποτέ δυνατόν, τότε να ασχοληθούν και με άλλα. Αλλά, συγχρόνως, να γίνουν και διερευνήσεις για το ποιος και πόσο φταίει για όσα έγιναν, για όσα γίνονται και για όσα πρόκειται να γίνουν. Επειδή το Έγκλημα είναι σε συνέχειες και μεγάλης διάρκειας.