Η αλήθεια να λέγεται,
δεν άντεξα να μην κλάψω. Από το γέλιο, βέβαια, όχι από κάτι άλλο. Δεν κατάφερα
να συγκρατήσω τα γέλια μου όταν άκουσα ότι το πάρτι τελείωσε. Φίλοι μου, φαίνεται
ότι όποιος έγραψε το γνωστό κείμενο που ομολογουμένως είναι καθ’ όλα ακριβές
και σε ωραία κυπριακή λαλιά γραμμένο, αλλά και όσοι το αναμεταδίδουν
αυτοσαρκαζόμενοι, δεν γνωρίζουν τα χαρακτηριστικά κάποιων από τα χρωματοσώματα της
ελικοειδούς σπείρας του ντι-εν-ει των παρεπιδημούντων (και κατά συρροή παρα-πηδημένων)
εν τη νήσω ταύτην. Ο λόγος είναι απλός και μια που αναφέραμε την κυπριακή
λαλιά, είναι γιατί «ο νούρος του σσιύλλου εν ισιώνει»!
Μου λέτε, σας παρακαλώ,
ποια «μάνταμ» θα δεχθεί να υποβιβασθεί σε κυρία Αντρούλλα και ποιος «σερ» θα
δεχθεί να κυκλοφορεί με ένα τογιότα τρίπορτο; Και ποιού ο κανακάρης θα πηγαίνει
στο κλαμπ με το αυτοκίνητο της μάμμας του; Αμ δεν! Κάτι τέτοια δεν τα σηκώνουμε
εμείς. Από την μέρα που γεννηθήκαμε μας ταΐζουν αυγά με χρυσά κουτάλια (από την
χρυσή κότα που έχουμε μαδήσει προ πολλού) και κάτι τρόικες και μνημόνια τα
τρώμε για μπρέκφαστ με κέτσαπ. Και κάποιους Σσιάιζενμπλουμ, Σόιμπλους και άλλους
τοιούτους τους έχουμε για πασατέμπο.
Εμπρός, λοιπόν, ας
μπούμε όλοι μέσα στα μερσεντές μας, τα μπι-εν- ντάμπλουγιου, τα άουτι και τα
ππόρσσιε μας και ας πάμε όλοι έξω από την βουλή να ζητήσουμε απεμπλοκή από κάθε
μνημόνιο και να βροντοφωνάξουμε να μας ακούσουν όλοι, ότι από τούδε και στο
εξής, μποϋκοτάρουμε όλα τα γερμανικά προϊόντα. Για να μην τους πούμε και τι
άλλο μπορούμε να κάνουμε, δηλαδή, αν μας ζορίσουν κι άλλο.
Όχι παίζουμε!
2 comments:
Άσε που δεν θα γαμ... τις απελπισμένες γερμανίδες στον Ακάμα... Έτσι;
Εθώρουν τους αγράμματους ή άτεχνους συμμαθητές και φίλους με κάτι ΠΕΤ (Πι Εν Τάπλουγιου) ή Άουτάτες ώς τζιεικάτω, με τρία αφτοκίνητα για τους γονιούς τζιαι δύο για τα παιδιά (ο ένας στρατιώτης τζιαι ο άλλος στο πανεπιστήμιο μάναμουουου), με τα άιπατ για τους κότσιρους των 6 χρονών τζιαι τα σπίθκια τα κολωνάτα των 250 με 350, που εκάμαν το Λάρνακα - Αθήνα σαν να τζιαι ήταν το Ίνια-Πάφος ή το Μαζωτός-Λάρνακα τζιαι εδιερωτούμουν τί είναι λάθος στην ζωήν την δικήν μου που εσπούδασα 10 χρόνια μετά το γυμνάσιον (με υποτροφία ή δουλέφκοντας χά!), που εδούλεψα στην Ελβετία 20 χρόνια μετά τες σπουδές από ενιάωρο μέχρι δωδεκάωρο σύν κάτι σαββατοκυρίακα, που είμαι ότιδήποτε το αντίθετο του σπαγκοραμμένου ή του αλοάρκαστου, τζιαι που κρατώ Νίσσανούι τρίπορτο 15 χρονών 1200€ (ξωφλημένο) μένω σε σπιτούι τζιαι όχι σπιταρόνα (χρεωμένο 50%) που έχω μηδέν φράγκα στο λοαρκασμό τον δικό μου ή αυτόν των απογόνων μου τζιαι που μαζεύκω εδώ τζιαι ένα χρόνο λεφτά πέρκι γοράσω κανέναν ποδήλατον ηλεκτρικό (βρε΄βρε αριστοκρατείες), τζιαι εδιερωτούνουν τί σκατά λάθος έκαμα στην ζωή μου. Τωρά εκατάλαβα.
Post a Comment